Uw selectie
Wesselmanlaan
Onderstaande foto is afkomstig van een prentbriefkaart uit omstreeks 1900 en toont een prachtige laan: hoge bomen flankeren het zandpad. Een eenzame lantaarnpaal in de verte maakt duidelijk dat de laan een verkeersfunctie heeft. Het is dan ook, zoals de tekst op de prentbriefkaart aangeeft, de weg naar Aarle-Rixtel. Dat is niet zomaar hetzelfde als de straat die nu de Aarle-Rixtelseweg heet. Vroeger droeg de hele weg naar Aarle-Rixtel die naam. Toen de bebouwing zich uitbreidde en er een hele wijk ontstond in het buitengebied, kregen onderdelen van de oude Aarle-Rixtelseweg andere namen. Het gedeelte van de weg dat op de foto is afgebeeld kreeg de naam Jkr. Carel Wesselman van Helmondlaan. Dit refereerde aan de naam van de familie die de laatste heren van Helmond leverde: de familie Wesselman.
Alcazar
In 1919 vroeg Frans Tersteeg, die een café met danszaal exploiteerde aan de Noord-Koninginnewal 62 in Helmond, een vergunning aan om zijn zaak te mogen ombouwen tot bioscoop. Op 17 oktober van datzelfde jaar opende de zaal onder de naam Alcazar zijn deuren. Daarmee is uiteraard de vraag naar de naam van de straat al beantwoord. Tot de bouw van de Ameideflat liep de Noord-Koninginnewal verder door dan nu het geval is. Nu houdt die straat op bij de Ameidewal, maar vroeger liep hij tot aan de Zuiderstraat om dan over te gaan in Binderseind.
Helmondse koopmansgeest
De markt is bij uitstek het zinnebeeld van de koopmansgeest die Helmond in het verleden uitstraalde. Het recht om markten te houden verzekerde een stad van een toestroom van handelslieden van buiten de stad die hun koopwaar kwamen aanbieden. Op de markt hoorden de Helmonders de nieuwtjes van buiten de stad en maakten ze kennis met andere culturen. Dat die markt voor Helmond belangrijk was bewijst een prachtige oorkonde van keizer Karel V in 1538. Hierin gaf hij de Helmonders toestemming om de weekmarkt van dinsdag naar zaterdag te verplaatsen. Op zaterdag had Helmond als enige plaats in de omgeving het recht op de markt. Zo had de stad geen concurrentie te vrezen van andere plaatsen.
Mortierorgel in café De Haag
De kermis is anno 2006 een van de vele feesten in een jaar. Vroeger was dat heel anders. De kermisweek was tot de jaren 1930 de enige vrije week die de arbeiders kenden. Om kermis te kunnen vieren werd lange tijd gespaard. Dat geld werd niet alleen op de kermis uitgegeven, maar ook in café’s en danstenten.
Paterslaan (4)
In de negentiende eeuw was de omgeving van de Helmondse Paterslaan nog landelijk gebied. De Molenstraat was er al en ook de Smalstraat. In de Smalstraat stonden enkele grote boerderijen waar veel grond bij hoorde. Het verbindingsweggetje tussen de Molenstraat en de Smalstraat kreeg na de bouw van het Capucijnenklooster de naam Capucijnenstraat, maar werd in het begin van de twintigste eeuw officieel de naam Paterslaan. Op de hoek van de Smalstraat en de Paterslaan lag de boerderij van Swinkels. Even verderop aan de Smalstraat tussen Tiendstraat en Paterslaan lag de boerderij van Simon Sleegers.
Het zangkoor van de heer Vogels
In 2002 kwam de heer Vogels naar het archief in Helmond met onderstaande foto. Op de foto is zijn vader te zien; hij staat rechts van de broeder. Johannes Josephus Vogels werd in Helmond geboren op 18 maart 1893. Op de foto lijkt hij ongeveer 15 jaar oud. De foto zou dan dateren uit omstreeks 1908. Uit de drie jongens met een instrument blijkt dat het om een muziekgezelschap gaat. Het ziet er naar uit dat de rechtse jongen met de viool weinig meer zal spelen. Het lijkt alsof er een snaar is gesprongen. Ondanks de muziekinstrumenten vormt het gezelschap echter geen orkest. Daarvoor zijn er te weinig instrumenten. Vermoedelijk gaat het hier dan ook om een koor.
Westende
Onderstaande prentbriefkaart is er een uit de serie “Groeten uit …” In dit geval komen de groeten uit Helmond. De kaart werd op 22 juli 1912 door Rika en Betsy vanuit Helmond gestuurd naar J.G. Slenders in Haarlem. Met een ander plaatje en met een naam van een andere stad erop had de kaart ook van Haarlem naar Helmond gestuurd kunnen zijn. De oude auto met gordijntjes waarin meneer en mevrouw, hij met stoere pet en motorbril en zij met voile, over onbestrate wegen rijden roept een zeker vakantiegevoel op. Behalve de auto toont de tekening nog een ander boegbeeld van de vooruitgang: de telefoonpalen.
ZOEKEN...