Helmondse koopmansgeest

De markt is bij uitstek het zinnebeeld van de koopmansgeest die Helmond in het verleden uitstraalde. Het recht om markten te houden verzekerde een stad van een toestroom van handelslieden van buiten de stad die hun koopwaar kwamen aanbieden. Op de markt hoorden de Helmonders de nieuwtjes van buiten de stad en maakten ze kennis met andere culturen. Dat die markt voor Helmond belangrijk was bewijst een prachtige oorkonde van keizer Karel V in 1538. Hierin gaf hij de Helmonders toestemming om de weekmarkt van dinsdag naar zaterdag te verplaatsen. Op zaterdag had Helmond als enige plaats in de omgeving het recht op de markt. Zo had de stad geen concurrentie te vrezen van andere plaatsen.

Dat Helmond een plaats met een grote economische betekenis was voor de omgeving bewijzen ook de keuren en breuken van de stad. Dit zijn de vroegere regels waarin de inwoners, maar ook de bezoekers van de stad zich te houden hadden. Het woord ‘keuren’ slaat op de regels die de inwoners gezamenlijk gekozen hebben. Het woord ‘breuken’ op de boetes die men moest betalen als men de regels gebroken had. Iedere plaats in de omgeving had keuren en breuken, maar alleen in Helmond bevatten die keuren allerlei bepalingen over de markt. Er wordt precies omschreven waar de pottenbakkers, waar de linnen- en waar de korenverkopers en allerlei andere handelslieden hun waren te koop moesten aanbieden.

Ook het huis met de luts verwijst naar het economische verleden van de stad. Het is een typisch voorbeeld van het koopmanschap in de middeleeuwen. De luts (luifel) beschermde de koopwaar die werd uitgestald voor de gevel. De vorm van de luifel kwam in de middeleeuwen veel voor, maar is daarna grotendeels verdwenen, omdat men door een systeem van afvoer van hemelwater via regenpijpen andere soorten luifels kon gebruiken.

Bron: Regionaal Historisch Centrum Eindhoven.