Baldadigheden
Als je denkt dat supportersrellen bij het voetbal een relatief jong verschijnsel is, vergeet dat dan maar. Al in de jaren twintig van de vorige eeuw deden de voetbalsupporters van zich spreken.
De Brabantse gemeentebesturen kregen in 1926 opdracht ervoor te waken dat Belgische automobilisten na de komende interland Nederland-België opnieuw onheus worden behandeld tijdens hun rit naar huis. Dat blijkt uit een brief die de minister van Binnenlandse Zaken, Jhr. Mr. Dr. H.A. van Kamerbeek, toentertijd aan de burgemeesters van Noord-Brabant stuurde. "Blijkens het vorig jaar door tussenkomst van de Nederlandse Voetbalbond aan mijn departement verstrekte inlichtingen, heeft het bestuur van de Koninklijke Belgische Voetbalbond zich beklaagd over bejegeningen, ondervonden door Belgische automobilisten bij hun terugkeer naar België van de op 3 mei 1925 te Amsterdam gehouden voetbalwedstrijd Nederland -België. Met name betroffen de klachten het schimpen en honen door langs de weg geschaarde groepen inwoners, welke houding somtijds tot baldadigheid oversloeg, en het onvoldoende optreden van de politie daartegen", aldus het ministeriële schrijven. Voor Oranje was die interland overigens met een klinkende 5-0 overwinning geëindigd. "Nimmer ging den Belg zo snel door de knieën als in deze wedstrijd", zo schreven de kranten. Binnen acht minuten had Wout Buitenweg “de Leeuwen” al op een 2-0 voorsprong gebracht, een voorsprong die na de rust met nog eens drie doelpunten werd vergroot. Twee van Charles van Baar van Slangenburgh en de laatste opnieuw van Wout Buitenweg, die daarop tot Man van de Wedstrijd werd aangewezen.
Volgens de Belgen hadden de ongeregeldheden zich vooral voorgedaan langs de doorgaande routes in het westen van Brabant. De vredelievende Helmondse voetbalvrienden op de foto hadden overigens niets met deze baldadigheden van doen.
