Gelukkig met Spaanse hulp.
‘Philips is zeer gelukkig met de Spanjaarden’, zo schreef een dagbladjournalist die in 1963 een artikel wijdde aan een nieuw verschijnsel in Eindhoven. Hij doelde dus niet op de Sint en zijn helpers die Eindhoven al sinds mensenheugenis bezoeken, maar op de ongeschoolde landarbeiders die door Philips naar Eindhoven waren gehaald.
Om het almaar groeiende werkaanbod het hoofd te bieden werden gastarbeiders aangetrokken. ‘Het zijn harde werkers die Spanjaarden’, zo constateerde de verslaggever. ‘De gehuwde Spaanse arbeiders maken geen gebruik van de vrije zaterdag en zondag die zij in Nederland genieten. Velen gaan op zaterdag en zondag aan het werk bij boerenbedrijven in de nabije omgeving. Begrijpelijk want ze komen hier niet voor hun plezier, hoewel ze zichzelf prima kunnen vermaken. Met name de vurige Andalusiërs, die zijn uiterst muzikaal. De ploegen die ’s ochtends vroeg in de fabrieken moeten beginnen, zijn in staat gebleken om kort na het opstaan om vier uur reeds zingend en gitaarspelend in de centrale keuken van het woonkamp eten te komen halen. Eten, dat geeft nog wel eens een probleem. Zij willen olijfolie, zij willen pepers, ze willen geen gesneden en belegde boterhammen. En ze willen worst aan een stuk, geen schijfjes.’
Bron: Regionaal Historisch Centrum Eindhoven
