Holland - Amerika lijn in Luyksgestel

Het park bestond vanaf het begin uit 14 “Rietveld-achtige” houten woningen en in 1967 werd het nog eens met zeven stuks uitgebreid, waarvan er één als beheerderruimte annex winkeltje fungeerde. Dit winkeltje kwam tot stand doordat de plaatselijke middenstand zich had verenigd, waardoor levensmiddelen, drank, brood en vers vlees verkrijgbaar waren voor de tijdelijke bewoners van het park. De huisjes lagen nabij het Zwartven in het Venakkerbos gegroepeerd, waardoor in latere jaren de schaatsers op het Zwartven stroom kregen van het vakantiepark voor de verlichting in de avonduren.

Zo’n tien jaar voor de sluiting van het park in 2003 moest er eigenlijk grootschalig onderhoud aan de huisjes plaatsvinden. De toenmalige beheersstichting was bereid dit te doen maar men wilde van de gemeente Luyksgestel wel de toezegging krijgen om de grond langer dan de vooraf afgesproken termijn van 50 jaar te pachten. De gemeente was echter niet van plan om de termijn te verlengen. In het nieuwe provinciale streekplan was het beleid ten aanzien van verblijfsrecreatie alleen maar strenger geworden, en lag het Venakkerbos in de zogenaamde groene hoofdstructuur.

De natuur van Luyksgestel heeft er tegenwoordig weer een bijzondere plek bij. Het Zwartven heeft een flinke opknapbeurt gekregen en het gebied van Stevensbergen en Blekerheide tot aan de grens met Lommel groeit met het Zwartven uit tot een samenhangend gebied waar de gladde slang en hagedissen uitstekend kunnen leven.  

Met 44 meter boven NAP is het Venakkerbos, waar zich dus ook het Zwartven bevindt, het hoogste punt van Noord-Brabant.

Bronnen: Op zoek naar Vruuger (2011), uitgave Gielen Druk Print Webmedia in samenwerking met de Heemkundekring Bergeijk  en het archief van het Gemeentebestuur Luyksgestel 1938-1979 nr 10495 invnr. 700.