Wapen Westerhoven

30 augustus 1989: “Gedeeld; I in sabel drie drielingsbalken van goud en in een schildhoofd van zilver een lelie van keel; II in azuur twee schuingekruiste knotsen, vergezeld boven en aan beide zijden van een St. Jacobsschelp, alles van goud. Het schild ter linkerzijde gehouden door de Heilige Servaas, bisschop van Tongeren-Maastricht, van natuurlijke kleur, met een mijter van zilver. Geboord en gevoerd van keel, gekleed in een albe van zilver, een overtuniek van goud, geboord van keel, een antieke kazuifel van keel, geboord en gevoerd van goud, geschoeid van keel en houdende in de linkerhand een kromstaf van goud en een sleutel van zilver.”

Geschiedenis van het wapen
De burgemeester schreef in 1815 aan de gouverneur der provincie dat zijn dorp voorheen geen afzonderlijk wapen had maar in voorkomende gevallen dat van Bergeijk, waartoe Westerhoven behoorde, gebruikte. Mocht het nodig zijn dat zijn gemeente een eigen wapen zou moeten voeren dan wist hij niets anders te bedenken dan de beeltenis van Sint-Servaas, de patroon van de gemeente. Bij Koninklijk Besluit van 31 augustus 1818 nr. 74 werd als wapen verleend: "Zijnde een schild van lazuur, beladen met het beeld van St. Servaas van goud." Op 25 februari 1952 werd een nieuw diploma gegeven. De tekst was bijna gelijk aan die van 1818, maar de afbeelding week nogal af, de tekening was namelijk veel gedetailleerder. In 1988 deed het streekarchief – voorloper van het RHCe – op verzoek van het gemeentebestuur een onderzoek naar het gemeentewapen. Op basis van de verstrekte gegevens volgde een wapenverlening bij Koninklijk Besluit van 30 augustus 1989 nr. 89.017377 met bovenstaande beschrijving. De drielingsbalken en de lelie herinneren aan het schependomszegel voor de jurisdictie van de schepenbank van Eersel, het zegel met de lelies, en vertegenwoordigen daarmee de hertogelijke helft van het dorp. Ook geeft die helft van het wapen de ligging in het Kwartier van Kempenland aan. Heraldisch links is het wapen van de Sint-Jacobsabdij te Luik, de andere heer ter plaatse, opgenomen. Het geheel wordt vastgehouden door de parochie- en gemeentepatroon Sint-Servaas, die is getekend naar een Zuidduits miniatuur uit het begin van de dertiende eeuw. De sleutel in zijn hand is die, die in de Maastrichtse schatkamer berust.

Bronnen
Originele wapendiploma (1818): verloren.
Foto wapen (1818) uit Wapenregister Hoge Raad van Adel: RHCe, THA, Zegelkaarten, doos 2.
Foto wapen (1989) uit Wapenregister Hoge Raad van Adel: RHCe, THA, Atlantisnr. 10156.
Jan Melssen, ‘Het gemeentewapen van Westerhoven’, Kroniek van de Kempen 8 (1988) [Hapert, 1990] 75.
J.Th.M. Melssen, Westerhoven, onderzoek naar elementen voor gemeentewapen en -vlag [Streekarchief Zuid-Oost Brabant Eindhoven, 1989, typeschrift].
J.Th.M. Melssen, ‘Het nieuwe wapen van de gemeente Westerhoven’, De Nederlandsche Leeuw 107 (1990) 453-454.
Rapport betreffende herziening van de wapens van gemeenten en de instelling van wapens voor de dorpen in de Regio Eindhoven [Noordbrabantse Commissie voor Wapen- en Vlaggenkunde, september 1996].