ALMIVATO – van Martien Coppens tot smeerkaas.
Eindhoven – Een brief die gestuurd werd door de voorzitter van Het uitvoerend comité der ALMIVATO en gericht aan directeur gemeentewerken C.G. Kools. ‘Wij veroorloven ons tot u het beleefd verzoek te richten, zitting te nemen in het te vormen eere-comité’.
Almivato stond voor Algemeene Middenstands-Vaktentoonstelling. Deze werd gehouden in juni 1935 op het Frederik van Eedenplein als opvolger van de Emito, een middenstandstentoonstelling gehouden in 1933. Er werd de nodige zorg besteed aan het briefpapier, dat speciaal voor de gelegenheid werd ontworpen. In het prachtige jaren dertig ontwerp is de skyline van Eindhoven te herkennen, met in het midden de Catharinakerk en het oude stadhuis aan de Rechtestraat. Het moet overigens wel een rokerige toestand zijn geweest in het toenmalige Eindhoven als we afgaan op de vele rookpluimen die de schoorstenen op de tekening uitbraken.
De tentoonstelling werd op 1 juni feestelijk geopend. Het terrein bestond uit verschillende hallen en een voorfront ontworpen door ir. Kalff. ‘Tussen de bouwhal en de cabaretzaal is ruimte voor een poffertjeskraam die, zij worden steeds zeldzamer, een oud Hollandsch eetgenoegen voor deze dagen weer in ere zal herstellen’. De gevel van Kalff bevatte de loketten en werden in de avond met schijnwerpers verlicht. Kwekerij Gustaafs uit Geldrop had midden op het terrein een tijdelijke vijver aangelegd. Een andere publiekstrekker was het ‘land des Lächelns’ een heuse Weinstube waar heerlijke wijnen van de beroemde moezeloevers werden geschonken. ‘Men kent deze vroolijke verblijven het best van het witte doek. Knusse tuintjes met wijnranken omlooverd, waarin een vroolijke schenkster het kostelijke vocht reikt aan hem en haar die zich hier komen verpoozen’.
Tijdens de opening werd ook het Wilhelmus ten gehore gebracht maar niet tot ieders bekoring: ‘De quasi-Volendamse joffer evenwel, die met een minnelijken grijns en een al te hüpsch gebaar de dirigeerstok hanteerde voor het zwartgerokte en witgestikte orkestje, gaf een allesbehalve waardig cachet aan deze plechtigheid, die naar ‘s lands wijs met ernst en waardigheid behoort te geschieden’.
Verschillende ondernemers uit de regio maakten gebruik van de tentoonstelling om zich in de etalage te zetten. Zo trof men bij het binnenkomen van hal 2 de ‘eenvoudige stand van den fotograaf Martien F.J. Coppens met van hem de zoozeer bekende oude mannenkoppen’. Maar ze kwamen ook van verder weg: ‘Sinds eenigen tijd is in ons land smeerkaas in de mode gekomen. De E.R.U Kaasfabriek uit Woerden heeft deze publieke gril aangegrepen om zich als specialist in dit artikel te presenteeren. Het is in stanniool verpakte kaas zonder korst die zich op den dagelijkschen boterham laat verwerken als boter. Een Marker jochie trippelt rondom deze stand en klampt ijverig iedereen aan om van zijn beschuitjes met smeerkaas te proeven’. Een gouden start in Eindhoven dus voor het bekende kuipje, dat 78 jaar later nog steeds in de schappen ligt!
