Mierlo-Hout

Er valt over Mierlo-Hout, of Op ’t Hout, zoals het in de middeleeuwen heette, historisch gezien nog veel te vertellen. In het boek “Opt Hout”, onder redactie van Theo Meulendijks en Jan Vogels en in het boek “Mierlo van oorsprong tot heden” van Jean Coenen wordt geschreven over de aparte status die Op ’t Hout in de middeleeuwen had.

Zowel de heer van Mierlo als de hertog van Brabant hadden rechten op ’t Hout. In de hertogelijke rekeningen diende de kwartierschout van Peelland zijn inkomsten en uitgaven te verantwoorden. In de 15-eeuwse rekeningen komt Mierlo als eenheid voor. Daarna is er een eenheid Ophoute en Esbroeck. Ook voor de aanslagen in de belastingen vormen ’t Hout en ’t Broek samen een eenheid. De kwartierschout vermeldt in zijn rekening dat de heer van Mierlo in Ophoute en Elsbroeck de lage boetes mag innen. De hogere boetes zijn voor de hertog. En om het nog ingewikkelder te maken wordt de groene gemeente van Mierlo, ’t Goor, in sommige stukken ook aangeduid als Helmonder Goor.

Veel is nog onduidelijk over de oudste geschiedenis van Mierlo-Hout, maar duidelijk is wel dat het een interessante geschiedenis is. Beide foto’s zijn van de Hoofdstraat. De eerste is genomen in 1929 en toont de Luciakerk, juist op het moment dat de tram passeert. De tweede geeft een zeer landelijk beeld uit 1942. Met op de achtergrond de molen, is een vrouw een koe aan het melken.

                                                                                                                Molen te Mierlo-Hout. Fotgraaf Frans de Vries.