Terug naar toen: Eazy-zelf-was
Terwijl u nu lekker even een momentje voor uzelf neemt met de krant en een kopje koffie staat bij u in de bijkeuken of op zolder de was misschien wel te draaien. Wellicht beschikt u ook over een wasdroger, wel zo handig met het huidige natte weer. Niets is immers zo ongezellig en onhandig als volgehangen droogrekjes door het ganse huis. Luxe went snel.
De was doen was decennia geleden, toen de wasmachine nog nauwelijks in beeld was, een bewerkelijk karwei. Intelligente ‘zelfdenkende’ wasmiddelen, wasverzachters, vlekkentovenaars en aanverwante artikelen die nu hele schappen in de supermarkt en keukenkastjes innemen ontbraken. Met een wastobbe of emmer in de gootsteen deed moeder de vrouw de was en werd daarin bijgestaan door een stuk Sunlightzeep. De aanwezige kinderen moesten de kleddernatte was vervolgens door de mangel halen. En dan restte nog het schone wasgoed droog krijgen én schoonhouden wat dankzij de vele roet uitstotende fabriekschoorstenen in de buurt zeker geen vanzelfsprekendheid was.
Een wasmachine was in de jaren vijftig en zestig een luxeartikel. In aanschaf was het apparaat duur, daarbij waren veel woningen niet ingericht op het herbergen van zo’n groot ding. De wasserette, een Amerikaanse uitvinding uit de jaren dertig, bood dan ook een mooi alternatief voor kleinbehuisden.
In januari 1965 opende in de Woenselse Kruisstraat Eazy-zelf-was. Maar liefst twaalf wasmachines en vier wasdrogers stonden er tot de beschikking van de huisvrouw die ‘ondertussen lekker een sigaretje kon roken’ . Ook in de andere wijken verschenen wasserettes. De hoogtijdagen voor de wasserette waren de jaren zeventig. Daarna nam het aantal gestaag af.