De Bank van Brabant

De oorsprong van de familie van de oprichters, Petrus Roverius en zijn zoon Jacobus Johannes van Mierlo, ligt inderdaad in Mierlo. Daar doelde hoofddirecteur Schriek op toen hij bij de opening van het kantoor in Helmond zei: “We zijn hier thuis”.

De zaak floreerde in Breda en in de dertiger jaren werd de Wester Handelsbank in Bergen op Zoom overgenomen. Al snel daarna werden er kantoren geopend in Roosendaal en Oudenbosch. In kleinere gemeenten hield de bank zitdagen, zodat zij eigenlijk met haar activiteiten het geheel westelijk deel van onze provincie kon bedienen. Er werden zelfs kantoren geopend in Brussel en Antwerpen. Na de Tweede Wereldoorlog volgde er een spectaculaire expansie. Door een fusie met De Twentsche Bank ontstond in 1952 de “Bank voor Brabant”. Er kwamen in 1955 kantoren in Eindhoven en ’s-Hertogenbosch en ook in Helmond werd naar een geschikte locatie gezocht. Aan de Markt 16 stond het woonhuis van de fabrikant Renier van Asten en zijn vrouw Petronella Maria van Thiel. Hun tuin liep door tot aan de Noord Koninginnewal. Aan die kant stond het koetshuis, de latere garage. De weduwe van Asten verkocht het huis aan de Markt met een klein stukje van de achterliggende tuin in 1947 aan Franciscus Johannes van den Crommenacker. Die vestigde in het oude herenhuis de modezaak “Maison Jansen”. De langs en achter het huis gelegen tuin met het koetshuis aan de Wal werd verkocht aan koopman Johannes Henricus Hermans. Bij de koop was ook inbegrepen een huis met tuin gelegen langs het koetshuis. Dat laatste huis werd gesloopt en het koetshuis met de tuin werd in 1955 doorverkocht aan de firma Van Mierlo. Het was hun te doen om de aan de Markt gelegen tuin. Dat was, hoewel het een smal perceel was, een ideale plaats om een bank te bouwen. Edmond Froeling werd de directeur van de Helmondse vestiging. Maar eerst moest het koetshuis worden verbouwd zodat men al snel in Helmond een voet aan de grond zou krijgen. Architect Gondrie wist het gebouw te transformeren tot een goed geoutilleerd bankgebouw. De ramen van de benedenverdieping kregen een kenmerkend ruitvormig traliewerk. Op de benedenverdieping een hal met drie loketten, ruimte voor de administratie, de directiekamer en de kluis; op de bovenverdieping ruimte voor de boekhouding, magazijn en het archief. In de beginjaren was er op de verdieping zelfs nog ruimte voor een woning. Op 23 juli 1956 kon het nieuwe kantoor worden ingezegend, dat gebeurde letterlijk met de wijwaterkwast van pastoor Rijken van de Lambertuskerk. Het gebouw werd in enkele jaren als snel te klein en moest worden uitgebreid met een houten aanbouw in de tuin. Nieuwbouw volgde en in 1960 kon het nieuwe gebouw aan de Markt worden geopend. Het tot die tijd gebruikte pand aan de Wal werd daarna verhuurd aan makelaarskantoor Praasterink. De tuin werd ingericht als parkeerterrein. Toen de Twentsche Bank in 1964 fuseerde met de Nederlandsche Handel-Maatschappij tot Algemene Bank Nederland verdween de naam Van Mierlo en Zoon.