Welkom bij de verhalen van RHCe. Ontdek de regio en filter op thema.
Uw selectie
Vaarten, al was er maar eene
Iedere Peelbewoner kent het riviertje zoals het in zijn dorp wordt genoemd, maar weet u over welk stroompje ik het heb als ik zeg “de Aa?”
Mijnheer Frits had het anders gewild.
Wanneer het aan “mijnheer Frits”en zijn toenmalige collega’s uit de Eindhovense industrie en de handeldrijvende middenstand had gelegen, zou het uiterlijk van onze stad er heel anders hebben uitgezien. De stad zou nooit doorsneden zijn geweest zoals nu het geval is. Een kopstation was het toverwoord.
De Etos; half Eindhoven was er lid van.
In de hoogtijdagen van de Etos tussen 1960 en 1970 heeft “de Eendracht, Toewijding, Overleg en Samenwerking” een monopoliepositie in Eindhoven. Er zijn meer dan 100 verkooppunten. Die bestaan uit supermarkten en zelfbedieningswinkels, slagerijen, drogisterijen, slijterijen, doe het zelf artikelen, benzinepompen en heuse kolenboeren. Met meer dan zestigduizend leden is het de grootste lokale verbruikscoöperatie van ons land. Meer dan de helft van de Eindhovense gezinnen is er lid van.
Limburgia
Op de plek waar men vanaf de Markt de Heuvel Galerie binnen gaat, stond voorheen hotel-restaurant-café Limburgia.
Sophia Alberts, een zaak van conscientie
Theodorus Alberts was van 1684 tot 1698 notaris te Helmond. Rond 1700 was zijn praktijk totaal verlopen.
De ETOS - daar was je als Eindhovenaar lid van
Bij ETOS denk je vandaag de dag aan tandpasta, scheerzeep, luiers, middelen tegen verkoudheid en andere kwalen en nog heel veel meer drogisterijartikelen.
De Spaanse schop
Een monument als het gaat om huisvesting voor dieren: De Schaapskooi in Stiphout.
ZOEKEN...