Molenstraat 162
Het archief van Publieke Werken van de Gemeente Helmond, berustende bij het Regionaal Historisch Centrum bevat een heleboel foto’s met beschrijvingen van panden die in de jaren zestig en zeventig door de gemeente zijn aangekocht. Vaak was het lot van deze panden de sloop. Niet alleen voor de aanleg van de Kasteeltraverse, maar ook voor de toegangswegen ernaar toe is door de Gemeente Helmond veel aangekocht en gesloopt. De foto’s geven daarmee een prachtig beeld van het verdwenen Helmond.
Een van die gesloopte panden is Molenstraat 162, gelegen tussen Laan Vredelust en het Broederklooster. Het aardige is dat in het archief van Publieke Werken ook zijn opgenomen de bouwvergunningen van panden die inmiddels gesloopt zijn. De dienst Publieke Werken werd in 1918 opgericht. Vanaf dat jaar zijn er ook bouwvergunningen aanwezig. Van het pand Molenstraat 162 is dat niet het geval, daar dit pand al voor 1918 is gebouwd. Wel is er een aanvraag voor een geplande verbouwing met tekeningen en al. De verbouwingsplannen gingen echter niet door omdat het pand op de nominatie stond om gesloopt te worden voor de realisering van het uitbreidingsplan “Centrum” en de gemeente daarom zou trachten het pand in eigendom te krijgen. De aanvrager van de verbouwing kreeg keurig de legeskosten voor de bouwvergunning terugbetaald.
Die eigenaar op dat moment was de firma Adrianus Johannes Josephus van Dijck en zonen, limonadefabrikant in Helmond. Hoewel uit de aangevraagde vergunning voor verbouwing blijkt dat de gemeente in 1962 het pand al in bezit wilde krijgen, verkocht Van Dijck het pand in 1969 aan de N.V. Tot Aankoop, Verkoop en Exploitatie van Roerend-Lichamelijke en Onroerende Goederen “A.R.O.” te Tilburg. Die verkocht het vervolgens aan de gemeente.
Voordat A. van Dijck het in bezit had, was zijn vader Franciscus van Dijck, bierbrouwer in Diessen en vanaf 1935 in Helmond, eigenaar. Oorspronkelijk was dit pand en ook alle andere panden in de omgeving en in Laan Vredelust van Leloup. Laan Vredelust werd dan ook wel het Lelouplaantje genoemd. Hoewel het pand eigendom was van Van Dijck woonde hij er niet. De ruimte boven het café werd aan verschillende personen verhuurd.
Veel van de foto’s in het archief van Publieke Werken zijn steriele foto’s van het pand, maar soms wist de fotograaf bij het maken van zijn opnames een leuk straattafereeltje vast te leggen. De bovenstaande foto is daar een voorbeeld van. De man die het huis wil binnengaan, maakt nog even een praatje met de man in de deuropening van de sigarenzaak ernaast. En juist op het moment van het maken van de foto passeren twee kloosterzusters de toegangsdeur naar het café. Het is ook best een mooi pand met het stucwerk boven de voordeur, de ramen op de bovenverdieping en de fries erboven.
bron: Regionaal Historisch Centrum Eindhoven.
