Binnen Parallelweg 1-8 Helmond

De Binnen Parallelweg in Helmond dankt zijn ontstaan aan de aanleg van het spoor. Zelfs de naam heeft daarmee te maken.  Om het spoor aan te kunnen leggen kocht de Nederlandse Staat zeer veel gronden aan. En nadat het spoor gelegd was, werden de reststukken verkocht. Die reststukken waren gewild omdat de ligging langs het spoor logistieke voordelen bood. Een van de personen die van de Staat veel grond kocht langs het spoor was Antonij de Veth, die een handel in koloniale waar had, de Twee Morianen. Zijn zaak zat in het eeuwenoude pand De Valk op de hoek van de Markt en de Kerkstraat. En daar bleef hij ook wonen en werken. De koop van de gronden langs het spoor werd gedaan als belegging. Om verzekerd te zijn van een goed rendement bouwde hij op die grond huizen. Enkele huizen die hij in dienstjaar 1873 bouwde hadden later het adres Binnen Parallelweg 1-8. Dat jaar 1873 is het jaar van inschrijving in het kadaster, het kan daarom een of twee jaar eerder zijn geweest. Toen De Veth in 1879 overleed, was zijn enige zoon al acht jaar dood. Erfgenaam van zowel de Twee Morianen als de huizen aan Binnen Parallelweg en Groenstraat werd Nicolaas van Griensven, een neef van De Veths vrouw. In 1937 werd Antonius Maas de nieuwe eigenaar. Hij had een winkel aan de Weg op den Heuvel. In dienstjaar 1960 kocht Spierings de panden op. Hij was eigenaar van de garage op de hoek met het Stationsplein, de buurman dus.

In de meer dan 100 jaar dat de huisjes er stonden hebben er vele Helmonders gewoond. Het leken aan de voorkant typische arbeiderswoningen. Aan de voorzijde een deur met een raam ernaast. En alleen een benedenverdieping, waarboven een open zolder. Toch waren deze huizen anders, omdat ze tegen de spoordijk stonden. Daarvan is iets te zien op de eerste foto. Links vooraan is de 1e Groenstraat, die liep van de Binnen Parallelweg naar de Weg op den Heuvel. Je kunt zien dat die straat naar beneden gaat. Aan de achterkant hadden de huizen dan ook twee verdiepingen. De eerste foto is gemaakt in 1960. De huizen waren toen nog volop bewoond. In 1968 werden ze onbewoonbaar verklaard. De huisjes stonden toen al enkele jaren leeg, maar pas in 1985 werden ze afgebroken. Tijdens de leegstand werd er achter de huisjes een hoop troep gestort. Dat is te zien op de tweede foto van de twee verdiepingen hoge achterkant van de huisjes. Fotograaf L. van der Zanden.