Slagerij Wilde in de Heistraat
In 1880 heeft Petrus Joosten twee huizen in Helmond op een flink stuk grond op wat toen het Binderseind heette, maar nu de Heistraat. Twee jaar later laat hij er twee huisjes bijzetten. Het is de tijd dat de industrie in Helmond begint te groeien en daarmee ook de Helmondse bevolking. Er is grote behoefte aan woonruimte, maar het scheppen van die ruimte wordt nog volledig over gelaten aan het particuliere initiatief. Op veel plaatsen in de stad zien mensen, die een stukje land hebben liggen, hun kans schoon en laten op dat stukje grond huizen bouwen. Die worden dan weer verhuurd, zodat ze een geregelde bron van inkomsten gaat vormen.
In 1886 verkoopt Joosten de vier huizen al weer. Ze worden eigendom van herbergier Adrianus Hubertus Wilde. Die breekt de vier huizen af en bouwt er twee nieuwe op. Vermoedelijk woont hij in het ene huis en heeft hij in het andere zijn herberg, want als hij in 1902 die twee huizen weer verkoop, dan doet hij dat aan Johannes Cornelis van de Sande, die ook herbergier is. De laatste woont in ieder geval niet in de Heistraat. Volgens het bevolkingsregister woont hij op de Ameidewal. Als hij in 1903 overlijdt komen de twee panden in de Heistraat in handen van drie van zijn kinderen. Een daarvan Cornelia Huberta van de Sande, koffiehuishoudster, trouwt een jaar later met Johannes Berkers. Zij blijft in het ouderlijke huis op de Ameidewal wonen. Kort voor het overlijden van Johannes Cornelis van de Sande moeten de panden in de Heistraat nog verbouwd zijn en samengevoegd tot één pand. De kinderen Van de Sande houden het pand in de Heistraat nog enige jaren als gezamenlijk bezit, maar in 1911 wordt het huis met de bijbehorende grond verkocht.
De nieuwe koper is een zoon van een eerdere eigenaar. Petrus Matthias Wilde koopt het pand. In 1928 laat hij het huis verbouwen. Vermoedelijk heeft het toen het uiterlijk gekregen zoals het op de foto te zien is. Zijn beroep is dan slager. De twee varkentjes op dakrand verwijzen daar naar. Ze doen denken aan de twee leeuwen die op de voorgevel van het kasteel staan. Oorspronkelijk stonden die leeuwen overigens op de dakrand van het oude raadhuis aan de Markt. Petrus Matthias Wilde heeft lang in het pand gewoond. Toen Helmond in 1918 overging tot het toekennen van huisnummers, werd het adres Heistraat 126. Rond 1936 komt het pand in handen van zijn schoonzoon Henricus Franciscus Petrus Swinkels, die oorspronkelijk bankwerker van beroep was, maar later ook het slagersberoep uitoefende. Hoewel Swinkels eigenaar is van het pand in de Heistraat zit zijn eigen slagersbedrijf in de Willem Prinzenstraat. In het pand in de Heistraat is Harrie van Mierlo de slager. Na het overlijden van Swinkels, in 1965, is zijn weduwe met hun kinderen eigenaar van het pand. In 1969 wordt het huis weer verbouwd. Daarna wordt er een café gevestigd waarmee het pand weer de bestemming krijgt die het had toen het in 1887 gebouwd werd. Het pand is ergens daarna gesloopt, maar helaas weten wij niet precies wanneer.
Bron: Regionaal Historisch Centrum Eindhoven.
