Voor de duvel niet bang

Vroeger ging dat wel anders. Ruim 500 jaar geleden, in 1595, werd in Eindhoven een vrouw genaamd Heijlwich beschuldigd van omgang met de duivel. Deze beschuldiging was afkomstig van Marie Baten uit Mierlo, een vrouw die reeds tot de brandstapel veroordeeld was vanwege het heulen met de duivel.

Heijlwich runde samen met haar veel jongere man Lucas Bierens herberg de Sterre, ‘op de linkerzijde inkomende van de Stratemsche poort twee of drie huizen voor de kerk’. De vermeende tovenares Marie Baten had tegenover de drossaard, een rechterlijk ambtenaar, bekend dat Heijlwich samen met haar een heksensabbat buiten de Eindhovense stadspoorten bezocht had. Tijdens deze sabbat hadden ze niet alleen met de duivel gedanst en door de lucht gevlogen, ook hadden ze ‘vleselijk met hem geconverseerd’.

Toen Heijlwich lucht kreeg van deze bekentenis besloot ze niet af te wachten of ze officieel in staat van beschuldiging zou worden gesteld. Op toverij stond de doodstraf door middel van de brandstapel. Ze had geen vertrouwen in een eerlijk onderzoek door de drossaard omdat haar man al lange tijd met hem in de clinch lag. Sterker nog, Heijlwich was ervan overtuigd dat de drossaard de kwalijke aantijgingen bij Marie Baten in de mond had gelegd. Getergd door de infame beschuldiging zoekt ze het hogerop en trekt bij de bisschop van den Bosch aan de bel. En met succes. Zij weet dankzij haar goede naam en faam die ze in Eindhoven heeft aan de brandstapel te ontsnappen. Ze was voor de duvel niet bang…..

Bron: Regionaal Historisch Centrum Eindhoven.