Pastoorke van der Hagen
Bij het 25-jarig jubileum in 1940 van de bouwpastoor van de kerk van Onze Lieve Vrouw ten Hemelopneming, Bernardus Henricus van der Hagen, werd door de parochianen de beschildering van de koepel door Charles Eyck aangeboden.
Pastoor Van der Hagen werd geboren op 5 mei 1871 te Sint Oedenrode, waar zijn vader koster was. Hij studeerde aan het klein seminarie in Sint Michielsgestel en het groot seminarie te Haaren. Hij werd tot priester gewijd in 1896. In 1898 kwam hij naar Helmond waar hij kapelaan werd in de Sint Lambertuskerk. Door de snelle groei van Helmond was de Sint Lambertusparochie te groot geworden en ontstond er in 1899 de Heilig Hartparochie. Zowel deze nieuwe parochie als de oude van Sint Lambertus werd al snel weer te groot. Eerst was er sprake van een nieuwe parochie in het Hemelrijk, maar uiteindelijk werd een nieuwe parochie aan de westzijde van het kanaal wenselijker geacht. Dit gedeelte van Helmond behoorde tot aan de afsplitsing onder de parochie van het Heilig Hart. In 1915 werd kapelaan van der Hagen de bouwpastoor van de Onze Lieve Vrouwekerk.
Door zijn kleine postuur en de sympathie die hij bij de mensen genoot werd hij Pastoorke van der Hagen genoemd; pas later na zijn benoeming in 1940 tot deken van Helmond werd het meer Deken van der Hagen. Hij had een groot aandeel in de oprichting van de Ambachtschool en bekleedde daar de functie van secretaris.Voor zijn verdiensten voor de stad werd hij tijdens een plechtige bijeenkomst op het kasteel in tegenwoordigheid van bisschop Mutsaerts op 2 juni 1946 benoemd tot de eerste ereburger van Helmond. In 1950 ging hij met emeritaat en ging hij wonen bij de zusters op de Markt. Dat was maar voor korte tijd; hij overleed op 23 maart 1951 in het Antoniusgasthuis aan de Molenstraat. Na een pontificale uitvaart werd hij op 27 maart 1951 begraven op het kerkhof aan de Hortsedijk die toen nog Stiphoutseweg heette.
Bij de herdenking van de sterfdag van de deken in 1952 werden er niet alleen diverse missen opgedragen maar was er ook de hele dag gelegenheid om zijn graf te bezoeken. Er waren zelfs orde-commissarissen aangesteld om alles in goede banen te leiden. Auto’s konden “mits gesteld met de kop in de richting Helmond” rechts van de weg parkeren. Bij de herdenking bleek dat velen een passend monument tot stand gebracht wilden zien in de vorm van een kleine kapel boven zijn graf. Om dat te bewerkstelligen werd er een Comité opgericht ter herdenking van Deken van der Hagen en werden er in de stad zakjes voor de collecte rondgebracht en opgehaald. Het ontwerp van de kapel was van architect Jan Magis. Er werd door architect, aannemer, steenhouwer en leiendekker zonder winstberekening meegewerkt. Leerlingen van de Ambachtschool bewerkten het hout en zorgden voor het smeedwerk. Dat alles onder het motto: Heel Helmond bouwt mede, aan het monument, Deken van der Hagen ter ere. De bouwvergunning voor de kapel werd op 9 maart 1953 verleend. Op 1 november 1954 vond de inzegening plaats door Deken van Haaren. Dat gebeurde na een door het kerkkoor gezongen requiem en een openingswoord door de heer Snackers, de voorzitter van het herdenkingscomité. Na de inzegening was er nog een toespraak door de deken en klonk het “In Paradisum” gezongen door het kerkkoor. Daarna konden de aanwezigen langs het graf defileren.
Op de foto zien we deken van Haaren bij zijn toespraak op het bordes voor de kapel. Links van hem drie priesters waarvan de naam van de middelste ons niet bekend is. Links staat kapelaan de Vree, rechts kapelaan van Vught.
