Weg op den Heuvel 23 en 25

Het gebouw is symmetrisch van opzet. Op de benedenverdieping zijn drie deuren. De linkse geeft toegang tot het café, de rechterdeur hoort bij nummer 25. Waarvoor de middelste deur diende is niet aan de foto af te leiden. Het kan zijn dat de woning boven het café via die deur te bereiken was, maar het is ook mogelijk dat zich achter die deur een gang bevond die toegang gaf tot de tuin. Uit het feit dat het pand in 1908 gebouwd werd door herbergier Antonius Slegers, mag wellicht afgeleid worden dat het pand vanaf het begin bedoeld was om een café te herbergen en dat er vanaf het begin een bovenwoning is geweest die via de middelste deur te bereiken was.

Antonius Slegers koopt een huis en tuin van Peter Antonij van der Vorst. Jammer genoeg wordt zowel bij de koper als bij de verkoper niet vermeld in welk jaar het was en ook in het notarieel archief kom ik de verkoop niet tegen. In 1895 koopt Antonius Slegers ook een pand dat omschreven wordt als huis en tuin van Petrus van der Vorst, die in Tilburg woont. De twee percelen hebben opeenvolgende sectienummers. Dat doet vermoeden dat het oorspronkelijk één groot perceel was. Het blijven ook twee percelen ondanks de herbouw in 1908 met op ieder perceel een huis met een tuin.

Het geheel blijft in handen van de familie Slegers tot de verkoop aan de gemeente in 1973. Na het overlijden van Antonius Slegers in 1937 worden zijn drie zonen eigenaar. Dat zijn Franciscus die in het jaar van de verkoop op nummer 23 woont, Antonius die in 1940 nummer 21 koopt en daar ook woont en de weduwe van Hubertus Hendrikus die op nummer 25 woont. Gezien de naam op het raam van het café moet hij degene zijn die het café uitbaat. Na het overlijden van Hubertus op 21 oktober 1963 worden zijn weduwe en drie kinderen mede-eigenaar. Al deze eigenaren verkopen de panden aan de gemeente.

Bij de jaartallen die genoemd worden moet wel een voorbehoud gemaakt worden. In de registers van het kadaster worden de jaren vermeld waarin de veranderingen zijn doorgevoerd. Dat kan één tot twee jaar verschil maken met de daadwerkelijke veranderingen. Als  in het kadaster als jaar van verkoop 1973 vermeld staat, betekent dit dat de daadwerkelijke verkoop in 1971, 1972 of 1973 geweest is. Dit zou uiteraard te controleren zijn aan de hand van het notarieel archief. Notariële archieven worden pas na 75 jaar overgedragen aan de openbare archiefdiensten. Omdat er slechts een keer per tien jaar overgedragen wordt, kan het zijn dat notariële archieven pas na 85 jaar openbaar zijn. In de eigen archieven van het kadaster in Eindhoven zijn deze gegevens wel te vinden. Daar worden behalve de registers ook de bijlagen bewaard en die bijlagen bestaan onder andere uit afschriften van de notariële akten.

Werden de panden bij de verkoop aan de gemeente allebei bewoond door familieleden, uit de woningkaart blijkt dat dat voor wat nummer 25 betreft niet altijd zo geweest is. Hubertus wordt pas in 1955 hoofdbewoner. Er waren bijna altijd, naast de hoofdbewoners, ook huurders in huis. Tussen eind 1956 en 1959 zijn er opvallend veel Hongaarse huurders. Dit zal te maken hebben met de Hongaarse opstand, waardoor veel Hongaren naar het buitenland uitweken.

Publicatie van bovenstaand verhaal leidde tot een enkele reactie.Caféhoudster Drieka Slegers van nummer 23 was een bijzonder persoon. Als zij op zaterdagmiddag mensen zag met hun loonzakje, dan werd er geen drank geschonken. Die mannen werden naar huis gestuurd om het loonzakje af te geven. Zo voorkwam ze dat op zaterdagmiddag het huishoudgeld al opgedronken was. Haar broer Antoon verkocht ijs ten behoeve van de horeca en voor de nog niet elektrische ijskasten van particulieren. Het ijs werd gemaakt op het slachthuis.Collectie Regionaal Historisch Centrum Eindhoven. Fotograaf: Atelier Prinses, Helmond.