Poorten
In vroegere tijden was een poort erg belangrijk voor een stad. De burgers van Helmond werden in de middeleeuwen poorters genoemd. Dat waren degenen die tot de Helmondse gemeenschap behoorden en binnen de stadspoorten bescherming vonden. Hun namen werden genoteerd in het poorterboek.
De vier stadspoorten zijn verdwenen, maar nog steeds zijn er in Helmond poorten die bescherming bieden. Denk maar eens aan de schoolpoort, die kinderen veilig op het schoolplein laten spelen. Ook zie je dat in nieuwere wijken, om het idee van beschutting te geven, een soort poorten worden gebouwd. Denk maar eens aan Binnenstad-Oost waar in de jaren na de Eerste Wereldoorlog verscheidene doorgangen werden gebouwd. Die boden niet langer, zoals in de middeleeuwen bescherming, maar gaven wel het idee van intimiteit en beschutting. De abdij van Binderen had vroeger een beschermende poort. Die is volgens de overlevering verdwenen toen Joan van der Brugghen, heer van Croy en eigenaar van Binderen aan het einde van de 18e eeuw de poort bij het kaarten verloren heeft aan de secretaris van Lieshout, die de poort vervolgens in Lieshout heeft opgebouwd. Het is een mooi verhaal, maar het klopt niet met wat in historische bronnen te vinden is. Diderick Huijgens koopt in 1762 Binderen. In het rechterlijke archief van Helmond zit een verkoopakte van november 1773 waarin Huijgens het materiaal van de afgebroken poort verkoopt. Pas tussen 1790 en 1994 koopt Joan van der Brugghen de goederen van Binderen.
Op de in 1730 gemaakte tekening is de poort op de achtergrond te zien. De foto is gemaakt op 8 december 1945, toen de Zusters van Bethanïe arriveerden om hun intrek te nemen in de boerderij op de achtergrond. Links is de pilaar te zien van de poort die als herinnering aan de 18e-eeuwse poort is gebouwd.
Bron: Regionaal Historisch Centrum Eindhoven.
