Een invasie van zwijnen

In een debat in Eindhoven bleek het huidige beleid om alle zwijnen in de provincie af te schieten niet te werken; er duiken er steeds meer op. Varkenshouders zijn bang voor het overbrengen van ziektes en landbouwers zitten met de schade aan hun gewassen door de wroetende zwijnen. Wilde zwijnen planten zich snel voort en hebben geen natuurlijke vijanden. In Duitsland is dat geen probleem, maar de Brabantse natuurgebieden zijn klein en versnippert. Natuurbeschermers zijn voorstander van gereguleerde leefgebieden. De conclusie was dat we moeten leren leven met wilde zwijnen in onze bossen.
Ook net na de Tweede Wereldoorlog doken er meer zwijnen op. In december 1945 ontdekten jagers tijdens een drijfjacht op de Hoijsen in Someren een wild zwijn met 6 jongen. Ook ten oosten van de Zuid-Willemsvaart waren sporen aangetroffen. In Heeze waren grote exemplaren gezien en ook in de omgeving van Valkenswaard waren er al 30 aangetroffen. Dat was opvallend omdat ze al jaren niet meer in onze streken voorkwamen. De Duitsers werden verantwoordelijk gehouden; zij zouden de zwijnen bij de tegenaanval in de Ardennen hebben opgejaagd. In april 1946 werden 6 wilde varkens ontdekt aan de Vlierdense Aa in de Bikkels in Deurne. Meteen werden de Deurnese jagers gewaarschuwd. Zo kort na de oorlog had men geen zin in weer een invasie.