Terug naar toen; Catharina, Joseph, Hubertus en Wilhelmus (klokken, deel 2)
De Catharinakerk kreeg in april 1949 vier gloednieuwe klokken, gegoten bij Eijsbouts-Lips. De originele klokken waren tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers gevorderd en zijn zeer waarschijnlijk in de smeltoven beland om er oorlogstuig van te maken.
Maar dan enige wetenswaardigheden over de vier nieuwe die tot op heden op gezette tijden van zich laten horen: De grootste klok is Catharina, is vernoemd naar de patrones van de kerk, weegt 2.310 kilo, is 1,20 meter hoog en heeft een diameter van ruim 1,5 meter. Het opschrift op deze klok luidt:
De bezetter roofde ons,
Eindhoven herstelde ons,
nu zullen wij met nieuwe klanken,
de milde gevers zingend danken.
De tweede iets kleinere klok heet Joseph en is vernoemd naar de patroon van de stad Eindhoven. Joseph staat er met een lelietak in de hand ook op afgebeeld. Wilhelmus is de derde en is niet vernoemd naar de Vader des Vaderlands -godbetert!- maar naar monseigneur Mutsaerts, de bisschop van Den Bosch. Ook deze klok draagt een bijzonder opschrift: Voor vrijheid zweren wij te leven, of, zo zij valt, voor haar te sneven.
De laatste van het kwartet heet Hubertus, de voornaam van deken Heezemans. Deze klok is voorzien van het opschrift Luistert naar de stem van de Goede Herder, die zijn schapen oproept naar de God van Liefde.
De tonen van de klokken zijn do, re, mi en sol. Dit zorgt voor een melodisch motief dat juist door zijn eenvoud de grootste rijkdom in zich bergt, aldus de Katholieke Klokken- en Orgelraad. Daarbij zijn de klokken zuiver gestemd naar hoofd- en neventonen en ook onderling zuiver gestemd. Dit alles zorgt ervoor dat de klokken klinken zoals ze moeten klinken …. als een klok.
.600_149x100.jpg)
