Verdwenen industrieel erfgoed: Didas.
De Helmondse Didasfabrieken van de firma Diddens en Van Asten zijn vooral bekend geworden vanwege hun dekens, die ze voorzagen van een afbeelding van een wit katje dat knipoogt. Die dekens waren een zeer gewild product.
In 1957 werd druk gebouwd aan de fabrieken van Didas aan de Kanaaldijk Noord-Oost. Op het hoofdgebouw werd met een verdieping verhoogd. Deze verdieping ging als showroom dienen waar het assortiment dekens kon worden bekeken. Ook konden hier de klanten, de winkelbedrijven die het product moesten verkopen, goed worden ontvangen. Gezeten in vrolijke zitjes hadden zij, via een raampartij die de gehele breedte van de verdieping besloeg, een panoramazicht over de verre omgeving. Toen de nieuwe verdieping klaar was, werd de pers uitgenodigd om het prachtige schouwspel te bewonderen en uiteraard lovend te schrijven over het genot van het werken in de Helmondse textielindustrie. Deze had in die tijd dringend behoefte aan arbeidskrachten.
De twee foto’s hier zijn gemaakt tijdens deze persexcursie. Zij tonen twee afdelingen van Didas in bedrijf. De ene de weverij, waar een man tussen een lange rij machines staat. De andere is van de controleafdeling waar een groep vrouwen de weefsels op fouten controleert.
In 1957 was Didas, begonnen in 1825, nog een florerend bedrijf. Een kleine twintig jaar later naderde het einde. In 1972 werd de spinnerij gesloten, in 1974 en opnieuw in 1975 moest het bedrijf mensen ontslaan. In 1978 volgde overname van het bedrijf door Raymakers. De werkzaamheden in de fabriek werden onder de vlag van de Verenigde Bontweverijen nog enkele jaren voortgezet, maar in de jaren 1980 werd de fabriek gesloopt. De meeste belangstelling trok daarbij het opblazen van de grote fabrieksschoorsteen op 24 augustus 1984. In 1987 verdwenen de laatste resten van de fabriek.
Bron: Regionaal Historisch Centrum Eindhoven.
