Ieder moet zijn eigen stoep vegen.
De laatste maand van het jaar 2010 bracht heel wat sneeuw en dus gemopper over niet rijdende treinen, onbegaanbare wegen en gevaarlijke stoepen. Het eigen stoepje schoonvegen is populair, maar als het gaat om het ijs- en sneeuwvrij maken, geven veel mensen niet thuis.
Dat was vroeger wel anders. Dat had niet zozeer te maken met normbesef, want het was een plicht die stond beschreven in de Algemene Plaatselijk Verordening (APV) van de gemeenten. In tegenstelling tot België, waar men nog boetes uitdeelt tot 250 euro, is in Nederland in 2007 deze verplichting definitief uit de APV verdwenen en wordt het aan de burgerzin van de mensen overgelaten ervoor te zorgen dat hun stoep begaanbaar is.
De broeders van Maastricht hadden er duidelijk geen moeite mee om de stoep voor hun klooster aan de Molenstraat van sneeuw te ontdoen. Met zijn zessen was die klus ook zo geklaard, hoewel het klooster toch wel een hele brede gevel had. Na gedane arbeid zullen ze wel niet een borrel zijn gaan drinken bij het naastgelegen café Spoormakers. De broeders waren in 1880 naar Helmond gekomen om het katholiek onderwijs ter hand te nemen. Zij begonnen in het dan al vijf jaar leegstaande pand aan de huidige Zuid-Koninginnewal. Dat pand had pastoor Spierings laten bouwen om de Fraters van Tilburg te huisvesten, maar ondanks hun beloften zagen zij daar van af. Na het overlijden van de pastoor in 1877 probeerde zijn opvolger pastoor van Asten met veel doorzettingsvermogen de Broeders van Maastricht naar Helmond te halen. Ondanks eerdere afwijzingen gaven zij uiteindelijk toe en stuurden zij drie broeders. Het gebouw kreeg de naam Gesticht H. Ludovicus, naar de stichter van de congregatie. De toeloop van leerlingen was al snel vrij groot. Begonnen met 80 leerlingen waren er na een jaar al 259 en dat aantal bleef maar toenemen.
In 1887 was het ruimtegebrek aanleiding voor de broeders om de spreekkamer en het slaapvertrek bij de school te trekken en zelf uit te wijken naar de zolder. De combinatie school en klooster begon onhoudbaar te worden. Pastoor van Asten wilde een nieuwe school, maar het kerkbestuur gesteund door de bisschop en ook de broeders zelf kozen voor een nieuw klooster. De pastoor had zijn oog laten vallen op een braakliggend stuk terrein aan de Molenstraat op de hoek met de huidige Beelsstraat, waar tot 1880 de begraafplaats was. Voortvarend liet hij een nieuwe school ontwerpen door architect W. van der Putten. Daarmee kwam hij echter in conflict met het kerkbestuur. Dat sleepte aan tot met het overlijden van pastoor van Asten in 1896 de kou uit de lucht was. Architect van der Putten kon weer aan de slag, maar nu met het ontwerpen van een klooster. Al in 1899 konden de broeders verhuizen naar het nieuwe gebouw dat weer de naam Ludovicus kreeg en enkele dagen na Pasen van dat jaar kon worden ingewijd. Het gebouw werd in 1925 verhoogd, waarbij de rijk versierde gevels verloren gingen. In 1962 volgde de sloop nadat de broeders waren verhuisd naar hun nieuwe klooster aan de Ruusbroeclaan.
Bron: Regionaal Historisch Centrum Eindhoven.
