Helmond, een stad met een sociaal gezicht?

Het archief van de gemeente Helmond herbergt een schat aan gegevens over de geschiedenis van de stad en haar inwoners. Zeer uiteenlopend in onderwerp en impact. De bouw van een gasfabriek , de verbouwing van het raadhuis, de aanleg van de spoorwegen, de riolering, de elektriciteit en de telefoon zijn zaken die tot de verbeelding spreken en waarvan we vandaag de dag nog steeds de vruchten van plukken.

Maar soms zien we de andere kant van de stadsgeschiedenis of liever van de inwoners, maar ook hoe het gemeentebestuur soms reageert op menselijk leed.

Zo is er een verzoek geweest van ene Joachim Daniels uit Gemert , maar oud inwoner van Helmond, om  vergunning tot het houden van een collecte omdat hij getroffen is door groot menselijk leed: door brand is het gezin alle hebben en houden kwijt geraakt.

De burgemeester geeft hem op 25 juli 1861 toestemming om binnen Helmond “tot het doen eener Collecte aan de Huizen der Ingezetenen zoo voor zich als ook voor zijne oude arme Moeder met nog drie kinderen, welke thans in de uiterste armoede gedompeld zijn, veroorzaakt door den op den 9 juli ll. te Gemert plaats gehad hebbende Brand, waar door alle hunne Meubeltjes, Bedden, kleederen en Weefgetouw, in één Woord alles, Vernield is”.

Kortom, dit huisgezin is behoorlijk gedupeerd door dit gebeuren en is bovendien de inkomsten kwijt, want zoals vermeld is ook het weefgetouw door de brand verwoest.

Daarom eindigt de burgemeester “Ten einde dus zooveel mogelijk dien ramp te leenigen durft hij dit braaf en uiterst ongelukkig huisgezin in Liefdadigheid der Ingezetenen ten zeerste aan te beveelen”.

De burgemeester maakt zich sterk voor een oud stadsgenoot, maar het is natuurlijk de vraag in hoeverre de gemeente zelf heeft kunnen of willen helpen. De Bijstandswet bestond nog niet en de gemeente had zelf geen enkele taak op het gebied van directe hulpverlening dan door het verstrekken van “subsidie” aan het algemeen Armbestuur.

Daarom restte hem een beroep te doen op de saamhorigheid van de Helmondse bevolking. Interessant zou zijn te weten of en hoeveel de burgemeester zelf heeft bijgedragen aan de collectie…. We zullen het nooit weten.