Duizend bommen en granaten!
Tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog sloegen de Duitsers massaal op de vlucht, daarbij vaak hun hele hebben en houden achterlatend. Bewoners uit de buurt wisten dat ze ook grote hoeveelheden munitie in het Eindhovens kanaal hadden gegooid.
Het personeel van de Gemeentebedrijven ging een aantal dagen dreggen en inderdaad kwamen er niet minder dan drie wagenladingen munitie naar boven. Het gevaarlijke spul werd veilig opgeborgen en hier mee was de kous af. Althans dat dacht men.
Toen een officier van de mijnopruimingsdienst de buit kwam bekijken schrok hij zich wild. In de opslag lagen genoeg bommen en granaten bij elkaar om half Eindhoven op te blazen. Vooral de fosforbommen vormden een groot gevaar omdat deze tot zelfontbranding konden komen. Een groep van professionele duikers werd ingezet om de haven nog een keer te controleren op munitie en jawel, weer kwam er flinke hoeveelheid naar boven. Eindelijk was iedereen gerust, totdat in 1949 besloten werd de haven weer eens uit te diepen. En wat gebeurde: het eerste wat de baggermolen boven haalde was een koppel granaten! Dit was de druppel voor het gemeentebestuur en men besloot de gehele haven over een lengte van 4 kilometer droog te leggen. Het water werd met 7000 m3 per uur in de Dommel geloosd en uiteindelijk kon men de laatste rest munitie onder leiding van kapitein Brent uit het kanaal halen. De hoeveelheid ging alle verwachtingen te boven: 60 bommen waaronder enkele zware jongens, 1200 granaten, 75 kilo patronen, 5 complete machinegeweren en natuurlijk de nodige rotzooi zoals kapotte schoenen, potkachels en tot grote verbazing van de manschappen een vol vat bier. Helaas de inhoud bleek niet meer drinkbaar.
Bron: Regionaal Historisch Centrum Eindhoven
