Theo Driessen Instituut
Het Theo Driessen Instituut is welbekend in Helmond. Over dat instituut en zijn naamgever valt dan ook heel wat te vertellen. Over de student aan het seminarie, die toch meer zag in het lesgeven aan kinderen dan in het priesterschap. Over zijn liefde voor Gregoriaanse muziek en de Ward-methode. En over de activiteiten in het instituut dat zijn naam draagt. Te veel om in een kort verhaal te stoppen. Daarom beperkt dit artikel zich voornamelijk tot de bouw van het instituut.
In 1924 kwam de op 29 september 1891 in Asten geboren Theo Driessen naar Helmond om les te gaan geven aan de St. Jozefschool in de nog jonge Jozefparochie. Hij kwam daar in een arbeidersbuurt waarin, geïnspireerd door bouwpastoor Van Leeuwen, van alles gedaan werd voor de jeugd. Van de talenten van Driessen op het gebied van de muziek werd dan ook gretig gebruik gemaakt. Kort na zijn komst naar Helmond werd hij dirigent van het St. Jozefkoor. In 1929 werd hij dirigent en leider van het in dat jaar opgerichte jongenskoor de St. Jozefzangertjes. En met dat koor had hij internationaal succes. Zo werd het in 1946 door Nederland afgevaardigd naar een Unesco-tentoonstelling in het Pedagogisch Museum in Parijs, als blijk van wat kinderen in Nederland kunnen. De werkzaamheden van Driessen voor Helmond bleven niet beperkt tot deze koren. Hij stond aan de wieg van de Morrisdansers en de Gregoriusverkenners, had een eigen blokfluitopleiding en begon met volksdansgroepen.
Wat hij nog miste was de mogelijkheid om met al deze groepen in een gepaste omgeving te oefenen. In 1953 werd die wens van Driessen werkelijkheid. Niet alleen hij, maar ook veel begunstigers brachten geld bij elkaar voor een gebouw waarin alle activiteiten van Driessen gebundeld konden worden. Op 2 oktober 1953 was de officiële opening. Tijdens de openingsplechtigheid ontving de grote stimulator de ridderorde van Oranje Nassau voor wat genoemd werd “een kwart eeuw apostolaat onder de jeugd”. Een klein jaar later kon in het gebouw het zilveren jubileum van de St. Jozefzangertjes gevierd worden, waarbij de heer Driessen ook een pauselijke onderscheiding kreeg.
De foto uit 1952 toont de eerste aanzet tot de bouw, het grondwerk. Dat gebeurde nog met mankracht. Op de achtergrond zijn de eerste huizen uit dat deel van de Willem Prinzenstraat zichtbaar, die in 1950 voor het eerst bewoond werden. Voor die tijd liep de Willem Prinzenstraat nog maar tot de Hurksestraat. Met het doortrekken in de richting van het Bijsterveld, veranderde dit stukje Helmond van een open gebied met enkele boerderijen in een woonwijk. Het Theo Driessen Instituut was het eerste gebouw aan de oneven kant van het nieuwe stuk Willem Prinzenstraat. De huizen pal aan de straat werden pas in het midden van 1954 opgeleverd. Daarom is er ook een vrij zicht op de huizen aan de even kant van de straat. Helemaal rechts is nog een klein stukje zichtbaar van de boerderij van Van Stiphout aan de Uithoornseweg 40. De lakenwas hangt gewoon buiten te drogen. Het is te hopen dat de grondwerkzaamheden voor niet te veel stof gezorgd hebben.
Bron: Regionaal Historisch Centrum Eindhoven.
