Het Eindhovensch Kanaal

Daarna vertrokken twee trekschuiten volgeladen met bestuurders, genodigden en een muziekgezelschap richting Zuid-Willemsvaart. Bij de keersluis aangekomen stapte het gezelschap uit, verrichtte de openingshandeling en maakte rechtsomkeert met in hun kielzog schepen volgeladen met rogge, tarwe en steenkool. En dat was hard nodig. De mannen die het kanaal met schop en kruiwagen hadden uitgegraven en hun gezinnen hadden namelijk geen lekkere trek, wel leden ze honger. Het loon was karig en de voedselprijzen extreem hoog. De oorzaak daarvan was phytophthora, de aardappelziekte die niet alleen in Ierland The Great Famine veroorzaakte, maar ook in Nederland en de rest van Europa stevig huishield. Daar kwam in 1846 ook nog eens een mislukte roggeoogst bij.

Het Eindhovensch Kanaal was belangrijk voor de ontluikende industrie. De aanvoer van grondstoffen ging voortaan een stuk sneller en goedkoper dan over de stoffige dan wel modderige paden die Eindhoven en wijde omgeving toen rijk was. In de jaren twintig van de vorige eeuw kreeg het Kanaal een flinke opknapbeurt. Vanwege de groter wordende schepen werden de onderdoorgangen van de bruggen verhoogd. In de jaren zestig liep de scheepvaart sterk terug door de toename van het spoor- en wegtransport. Dan bestaat ook een tijdje de gedachte om het Kanaal te dempen en er een weg op aan te leggen. Op 1 juli 1974 sluit Eindhoven het Kanaal voor de scheepvaart. Sindsdien kunnen roeiers, vissers en al dan niet beschonken wildplassers  - niet gehinderd door golfslag - er ‘hun ding’ doen….