Terug naar Toen: De witkar voor de huismoeder
De witkar, wat was dat ook alweer? De witkar was een uitvinding van een Amsterdamse provo en bedoeld als een collectief vervoermiddel in de Amsterdamse binnenstad om de luchtverontreiniging en parkeerproblemen in de hoofdstad terug te dringen.
Voor een luttel bedrag kon je een witkar huren. Het ding, een overkapte driewieler, was uitgerust met een accu en haalde ongeveer 30 kilometer per uur. In maart 1974 werd het eerste witkarstation geopend door minster Vorrink.
In datzelfde jaar, op 3 augustus, zag in het oosten des lands een ander sympathiek vervoersinitiatief het levenslicht: Busonderneming de Zuidooster introduceerde namelijk de gratis wandelwagen! In een grote advertentie in het plaatselijk dagblad werd de nieuwe service voor winkelende moeders aangeprezen. Voortaan geen gezeul en gehannes meer met kinderen en boodschappen én wandelwagentjes in de bus. Aan de noordzijde van het NS-station stonden de geel gespoten gratis karretjes klaar. Sommige moeders kwamen in hun enthousiasme extra vroeg naar het station om een wagentje te bemachtigen. Winkelen in Eindhoven werd immers nog leuker en comfortabeler.
De Zuidooster beloofde in de nabije toekomst meer wandelwagentjes tenminste, als de winkelende moeders ervoor zorgden dat het er niet minder werden. En daar hadden sommige medewerkers van de Zuidooster wel een hard hoofd in, want het waren mooie karretjes die ‘de baas een lieve cent hebben gekost’.
Het Amsterdamse witkarproject sneuvelde in 1988, aldus de initiatiefnemers door tegenwerking van de gemeente. Wanneer en waardoor de Zuidooster wandelwagentjes uit het Eindhovense straatbeeld verdwenen? Als u het weet laat dan een berichtje achter.
