Daar valt allicht een sigaartje of sigaretje af! Deel II

En, wat nieuw is, moet natuurlijk ook feestelijk worden geopend. De hoge heren die het toen voor het zeggen hadden dachten bij de opening van een stationsgebouw in Valkenswaard waarschijnlijk in eerste instantie weer aan een lekker sigaartje. Schreven wij hier enkele weken terug al over de douceurtjes die werden uitgedeeld ten tijde van de opening van heliport Eindhoven, ook nu viel er hier en daar een sigaartje van de trein. Op 4 februari 1959 was de opening van de nieuwe spoorlijn. Om 9.28 uur vertrok de Blauwe Engel - zo genoemd vanwege de helderblauwe kleur die de treinstellen aanvankelijk hadden - voor de laatste rit via Aalst-Waalre naar Valkenswaard. Op de overweg Willemstraat werd even halt gehouden om geschenken aan te bieden aan Directie van de NS. en het gemeentebestuur. Op het oude station Gestel werd een ‘Typisch Brabants’ geschenk aan de directie van de NS aangeboden. Idem in Aalst-Waalre. In Valkenswaard neergestreken, overhandigde de burgemeester ‘attractieve producten van zijn nijvere gemeente’. In Hasselt stond een koffietafel klaar, waarna de terugreis werd aanvaard via Geldrop. Eenmaal terug in de restauratie van station Eindhoven wachtte de heren een laatste presentje. De mannen kregen elk een hoge hoed van Spoorenberg, als zijnde ‘een bijzonder product van een exclusieve Eindhovens industrie’. Wellicht dat de hoed zo groot was dat alle presentjes daarin meegenomen konden worden, want er moest ook nog een doos damast, een peperkoek, een doos bonbons en een worst mee naar huis. Maar ook het sigaartje was van de partij, getuige de dankbrief van President Lohmann van de NS aan de gemeente Valkenswaard: ‘Mag ik u mede namens mijn delegatie dankzeggen voor de aardige attentie om in de trein rookgerei voor de gasten uit te delen?’ De koek was nog steeds niet op. In hetzelfde jaar, op 30 juni, werd het nieuwe stationsemplacement in Valkenwaard geopend. Op de foto gemaakt op deze dag zien we een locomotief aankomen om een lint door te rijden. Na koffie en gebak in het stationsgebouwtje werd koers gezet naar Hotel Concordia in Valkenswaard. Of daar nog een sigaartje afviel? Dat blijft in het rookgordijn van de geschiedenis gehuld. Wel werd er heerlijk gedineerd met Hors-D’oeuvre Choisis, een Truite Meuniére, Poulet Sauté Marengo, Bombe Dame Blanche, Zwicker, Pomerol, Champagne en tot slot een Moka, oftewel een bakje troost.
Foto: Foto Visie – F. van Mierlo