Terug naar toen: levensvocht
Terwijl in de zeventiende eeuw de gewone man bier dronk werd in de huizen van de gegoede burgerij steeds vaker een exclusief en exotisch elixer genuttigd. Koffie!
De befaamde Hollandse handelsgeest had er voor gezorgd dat Amsterdam een zeer voornaam koffiehandelscentrum was geworden. Het oppeppende taske koffie won snel aan populariteit ten koste van het laffe bier dat de vergelijking met het hedendaagse brouwsel overigens niet kan doorstaan. Op steeds meer plekken verschenen zogenaamde koffiehuizen, ook in Eindhoven. In de Ten Hagestraat verscheen het Groen Koffiehuis omstreeks 1830. Behalve sterke koffie gedronken werd er ook flink sigaren gepaft en kon men er ‘ne pils of ‘ne kloare vatte.
Koffie raakt meer en meer verweven met het dagelijks leven van steeds meer mensen. Gebrande koffiebonen werden gekocht bij de firma Notten die handelde in koloniale waren. Thuis werd met een keteltje op de kachel de koffie gebrouwd. Daartoe was eerst een handjevol koffiebonen handmatig vermalen in de koffiemolen, ‘ambachtelijk gemalen’ zouden we nu zeggen. Pas eind jaren vijftig verschenen de eerste snelfilter apparaten.
Koffie werd ook een bedrijfsrisico: in 1981 doet het college van bestuur van de toen nog Technische Hogeschool alle particuliere koffiezetapparaten in de ban in een poging de exploitatie van de kantines sluitend te krijgen. Het verbieden van alle koffieapparaten op kantoren, vensterbanken, garderobes, pantries en poetskasten - het aantal was geschat op minstens 400 - moest 85.000 gulden extra kantine inkomsten opleveren en de werkgelegenheid van de koffiedames veilig stellen.
