Jan van Berlaer's geheime huwelijk in 1425

Nog in de 15de eeuw was bij de adel het nog gewoonte een huwelijk te sluiten zonder Kerk. Een geheim huwelijk heette dat. Toch had dit nadelen, zoals heer Jan III Berthout van Berlaar, heer van Helmond, merkte. In 1425 voelde hij het einde van zijn leven naderen. Hij had echter geen wettige erfgenaam, wel een dochter bij zijn vriendin Margriet ute Vehuse. Om die dochter tot wettige erfgename te maken, besloot Jan alsnog met Margriet te trouwen. In het bijzijn van familie, vrienden en een notaris beloofden zij elkaar trouw en stapten vervolgens naakt in bed, zoals het in voorgaande eeuwen altijd ging. De bisschop van Luik, waar Helmond kerkelijk onder viel, kreeg het echter al heel snel te horen en dreigde met excommunicatie, waardoor de wettiging van Catharina in gevaar zou komen. Omdat dit niet de bedoeling was, stuurde Jan ijlings een bode naar Luik en vroeg alsnog toestemming van de bisschop. Deze streek over zijn hart en stuurde een priester, die het paar enkele dagen later alsnog kerkelijk trouwde.

Middeleeuwse miniatuur van een paar in bed

Bronvermelding: Het Helmondboek, H. Roosenboom