Inge Dekker, multi-talent

In Athene 2004 won ze op de 4 x 100 m wisselslag estafette de bronzen medaille. In Bejing 2008 volgde het hoogtepunt in haar carrière: goud op 4x100 m vrije slag. Hier legde ze als startzwemster de basis voor het succes van het team, dat verder bestond uit Ranomi Kromowidjojo, Femke Heemskerk en Marleen Veldhuis. Op de individuele nummers ging het minder goed. Op de 100 m vlinderslag, de discipline waarop ze in 2006 de Europese titel veroverde, werd Inge Dekker achtste en op de 100 m vrije slag kwam ze niet verder dan de series.

Inge zwom bij vele verenigingen en in 2006 kwam ze in Eindhoven terecht bij trainer Jacco Verhaeren. Later stapte ze over naar trainer Marcel Wouda. Behalve het Olympisch kampioenschap, grossierde Inge Dekker in nationale en Europese titels en was ze succesvol op meerdere wereldkampioenschappen, vooral op de estafettenummers.

In 2010 werd ze in haar prestaties gehinderd door een langdurige schouderblessure. Nadat ze was hersteld, brak ze met haar trainer Marcel Wouda en zette ze haar carrière voort onder begeleiding van de Fransman Romain Barnier. Ze won in dat jaar op de 50 en 100 m vlinderslag individueel de Europese titel en ook op de 4x50 m vrije slag estafette. Op het wereldkampioenschap kortebaan in Dubai veroverde ze de wereldtitel op de 4 x 100 m vrije slag estafette. Ze was de startzwemster van het team dat verder bestond uit Femke Heemskerk, Hinkelien Schreuder en Ranomi Kromowidjojo.

Op het ogenblik traint ze in Marseille onder Barnier en werkt ze toe naar de Spelen in Londen 2012. Bij de WK zwemmen in Sjanghai 2011 pakte Inge Dekker alvast goud op de 50 meter vlinderslag. Op de 4x100 m vrije slag prolongeerde de ploeg hier de wereldtitel van 2009.