Inge de Bruijn, Nederlands meest succesvolle zwemster

Hoewel ze aanvankelijk graag stewardess wilde worden, koos Inge voor een zwemcarrière. Tijdens jeugdtoernooien, eind jaren tachtig, kwam haar zwemtalent naar boven. In 1991 veroverde ze haar eerste medaille: brons tijdens de WK op de 4x100 m vrije slag.

In 1992 nam ze voor de eerste keer deel aan de Olympische Spelen (Barcelona) waar ze, gehinderd door een darminfectie, slechts enkele ereplaatsen behaalde. In 1996, een periode waarin haar de motivatie ontbrak om als topsporter te leven en te trainen, ontbrak ze op de Spelen van Atlanta. Ze vertrok naar Portland (USA) en ging trainen onder  Paul Bergen. Hij speelde een grote rol bij haar terugkeer aan de top. Hij wist haar weer te motiveren en bracht het plezier in het zwemmen bij haar terug.

Eenmaal teruggekeerd in Nederland bij PSV resulteerde die trainingsarbeid in wereldrecords op de 50 m vlinderslag in 1999 en maar liefst 8 wereldrecords in de eerste helft van 2000. Geen wonder dat ze als topfavoriete startte op de Olympische Spelen van Sydney 2000. Ze maakte de verwachtingen meer dan waar door het behalen van goud op de 50 en 100 m vrije slag en de 100 m vlinderslag in nieuwe wereldrecordtijden. Met de estafetteploeg won ze bovendien zilver op de 4x100 m vrije slag. Hiermee werd ze de meest succesvolle zwemster van het Olympisch toernooi.

Na de Spelen in Sydney lastte Inge de Bruijn een pauze in om in 2001 de draad weer op te pakken. Met drie wereldtitels op zak, werd Inge de Bruijn aan het eind van het jaar verkozen tot Sportvrouw van het Jaar. In het voorjaar van 2002 brak Inge met PSV en trainer Jacco Verhaeren. Ze zocht opnieuw haar heil bij Paul Bergen en ook nu met succes. In 2003 won ze twee wereldtitels.

In 2004 Athene won Inge opnieuw een gouden medaille op de 50 m vrije slag. Bovendien won ze een zilveren plak op de 100 m vrije slag en 2 bronzen medailles. Afgaande op haar medailleoogst, geldt ze als de meest succesvolle Nederlandse sporter ooit. In 2010 werd ze door de internationale zwembond FINA uitgeroepen tot  beste zwemster van het afgelopen decennium.

Naast alle Olympische successen, werd ze meerdere malen Europees- en Wereldkampioen en had ze de wereldrecords van de 50 en 100 m vrije slag en de 100 m vlinderslag in handen. In de succesvolste periode van haar carriére (1999-2001) was ze lid van PSV en trainde bij Jacco Verhaeren.

Na beëindiging van haar carriére in maart 2007 doet Inge regelmatig televisiewerk en zet zich in voor ideële doelen zoals Stichting KiKa (Kinderen Kankervrij).