Distributie tijdens de Eerste Wereldoorlog
Oudere Helmonders kennen de distributie tijdens de Tweede Wereldoorlog en de eerste jaren daarna nog uit eigen ervaring. De jongere ouderen kennen de benzinebonnen uit het begin van de jaren zeventig. Jongeren hebben verhalen gehoord over de autoloze zondagen in het kader van de benzineschaarste.
Dat ook in de Eerste Wereldoorlog veel levensmiddelen en andere artikelen via een distributiesysteem onder de Nederlandse bevolking verdeeld werden is minder bekend. Omdat Nederland in deze oorlog neutraal was en er geen oorlogshandelingen op Nederlands grondgebied plaats hadden, wordt vaak vergeten dat de oorlog het land niet onberoerd liet. Nederland had een veel grotere bevolking te voeden. Vooral in het zuiden van het land verbleven veel Belgische vluchtelingen. Daarnaast lag door de oorlog de handel grotendeels stil. De strijd werd voor een deel op zee uitgevochten met het torpederen van vijandige schepen. Dit maakte dat het nauwelijks mogelijk was om de zeevisserij te beoefenen.
Vis was dan ook een van de zaken die alleen nog maar via distributie verkrijgbaar was. Per spoor werd het wekelijkse Helmondse quotum aangevoerd, waarna de Helmondse visboeren op het stationsplein de vis aan de man brachten. Dit gebeurde tegen een vastgestelde prijs, zodat van prijsopdrijving geen sprake was. Op onderstaande foto staan twee van de Helmondse visboeren in die tijd. Links staat bij zijn kar Kees Grootjen, die een vishandel had in de Molenstraat. Rechts, de vis hoog houdend, staat Jan Nooijen met een handel op het Hemelrijksdijkje. De laatste was ook stadsomroeper en werd daarom ‘Jan den Belleman’ genoemd.
Bron: Regionaal Historisch Centrum Eindhoven.
