Melk, het witte gevaar
“God heeft het zo gewild, het zal een schone engel in de hemel zijn. Het zal voor ons bidden.” Deze uitspraak viel honderd jaar geleden met grote regelmaat op te tekenen. In Eindhoven en omgeving stierven in het begin van de twintigste eeuw bijna een op de vijf kinderen.
Veel van hen stierven door een gebrek aan hygiëne, voedselhygiëne wel te verstaan. De slechte kwaliteit van de koemelk was een belangrijke doodsoorzaak. Reden voor de Gezondheidscommissie in Brabant om in 1909 wenken uit te vaardigen voor de boer:
1. Melk uw vee nooit zonder goed handen en armen gewasschen te hebben.
2. Wasch ook uier en dijen van het vee.
3. De kleeren van het melkend personeel mogen niet bevuild zijn.
4. Gebruik voor het reinigen van vaatwerk zuiver water, nooit slootwater.
5. Laat niet melken door personen met tuberculose, huid- of andere ziekten.
6. Laat de melk niet in den stal staan, maar breng ze direct naar een koele, reine plaats.
7. Houd vee en stallen zindelijk.
8. Tot slot een laatste wenk, of toch meer een wanhoopskreet, direct gericht aan de moeders:
Moeders! Voedt uwe kinderen vooral zelf, zooals Neerlands Koningin doet.
