Als er iets was, kwam ik er aan en maakte het

Willy de loodgieter woont op de Keerweerstraat 8. Dertig jaar heeft hij door de wijk heen ‘gezworven’ op zijn bakfiets als onderhoudsmonteur. Al die tijd was hij in ‘dienst’ van Philips. “Ik heb hier heel de buurt zien opgroeien.” Oorspronkelijk komt Willy uit Drents Dorp. Zijn vader werkte bij Philips als onderbaas op de conservenafdeling en kwam uit Friesland. “In 1928/1929 kwamen veel mensen vanuit Friesland en Drenthe deze kant op. Al die mensen werden in Drents Dorp gezet.”
Zelf heeft Willy altijd in de bouw, als loodgieter, gewerkt. Zijn baas, van het Woningbureau aan de Lindenlaan, zorgde ervoor dat hij een huis in Philipsdorp kreeg. In het gebouw zit nu de Jonge Onderzoekers. “Voor mij was het krijgen van een huis de voorwaarde om voor hen te komen werken. Dat was nog niet zo eenvoudig. Zeker omdat ik niet direct voor Philips werkte en mijn vrouw katholiek was en ik protestants.”  Willy komt uit een gezin van zes kinderen, waarvan 5 jongens en één meisje. “Ze zijn niet allemaal bij Philips gaan werken. Wel een deel ervan. Het werken in de fabriek heeft mij nooit getrokken. Ik had mijn vrijheid nodig.” Willy heeft veel mensen zien komen en gaan in Philipsdorp. Ook heeft hij de vele veranderingen die in de wijk plaatsvonden, meegemaakt. “Vroeger was het veel gezelliger, socialer en schoner.”
“Vroeger kende je de mensen. Je wist wat ze aan het doen waren als ze niet thuis waren. Ze gaven mij de sleutel van het huis als ik een klusje moest klaren. Ik was altijd onderweg met mijn bakfiets. Als je door de straten reed, werd je aangesproken: ‘He, Willie kom eens efkes hier. Ik heb een lekkage.’ Of als ik zag dat er dakpan van het dak was gevallen, maakte ik dat zonder dat ze er om vroegen. Je klom gewoon het dak op.” Volgens Willy is heel het leven bijzonder. Als ik door de wijk reed, keek ik automatisch naar de ramen. Als ze beslagen waren, belde ik aan om te vertellen dat er iets met de ventilatie niet goed was. Ook kwam ik regelmatig tegen dat de roosters met vet waren gevuld. Mensen hadden er zelf geen benul van hoe erg het was. Natuurlijk moest ik ook regelmatig vogels uit de schoorsteen halen.”
Willy was vooral een sociaal persoon. Zo kent iedereen hem ook. Van 1946 tot 1976 werkte hij als loodgieter voor Philips. “Als er iets was, kwam ik er aan en maakte het. We hadden een eigen werkplaats bij de Anton van Leeuwenhoeklaan. Ondanks dat er weinig auto’s reden, heb ik ooit, net op tijd, een jongetje voor een auto kunnen wegtrekken. Hij stak in de Lijsterbes straat zomaar de straat over.” Vaak denkt Willy met weemoed terug aan vroeger. Toch wil hij niet weg uit Philipsdorp. “Ik blijf hier tot aan het einde wonen. Philipsdorp is mijn dorp.” Willy heeft nooit kinderen gekregen. Wel was hij door zijn werk altijd onder de kinderen. ‘’Ik deed alles op de bakfiets. ’S morgens nam ik de bonnen en een koffertje met gereedschap mee. Soms werkten je samen met collega’s en als ik veel klusjes moest doen, ging ik alleen. Ik had altijd werk. Tot mijn VUT ben ik voor mijn baas blijven werken. Ik had nog jaren door kunnen gaan. Mijn beroep behoort tot het uitstervend ras.” Naast klusjes aan de huizen nam Willy ook andere taken op zich. Zo zorgde hij er voor dat bijvoorbeeld het sintelpad achter zijn huis aan de Keerweerstraat werd verhard. “Het grappige was dat iedereen mij bij de voornaam kende. Mijn achternaam wist niemand. Ik kwam bij enorm veel mensen over de vloer. Iedereen was gelijk. Natuurlijk vertelden ze mij ook veel persoonlijke verhalen. Bij de voordeur liet ik die achter mij. Het was een prachtige tijd die helaas nooit meer terugkomt.”