Terug naar toen: paradijs
Het paradijs, waar denk je dan aan? Lieflijke natuur met kabbelende beekjes, snaterende eendjes met in hun kielzog ontelbaar veel zachtgele donzige kuikentjes, bomen en struiken boordevol plukrijp fruit, weelderige weides met bloeiende klaprozen, boterbloemen, rondhuppelende konijnen en zoemende bijen. Dit alles bij een heerlijk aangenaam zonnetje en dito temperatuur; zoiets als wat Adam en Eva hadden, totdat Eva haar zelfbeheersing verloor en die vermaledijde appel plukte.
Parallellen tussen de beschrijving hierboven en het Eindhovense Paradijs zijn er wel. Het Paradijs was een Eindhovens landgoed gelegen aan de Dommeloever dat waarschijnlijk in de zestiende eeuw is gesticht. Het landgoed omvatte een landhuis, stallen en een koetshuis. Dit alles gesitueerd in het nodige groen langs de Dommel. Vandaag de dag zouden we aantasting van deze idylle verhoeden.
Begin negentiende eeuw wordt nabij deze plek echter Eindhovens eerste echte textielfabriek opgericht. Medio negentiende eeuw volgt nog meer industriële activiteit in en om het Paradijs. Er werd een kolengasfabriek opgericht die ongeveer veertig jaar in bedrijf zou blijven. Precies negentig jaar geleden volgde de vestiging van Melkinrichting Sint Joseph, een van de fundamenten van het huidige FrieslandCampina. Door de toenemende industriële activiteit verloor het gebied spoedig het paradijselijke karakter. Rokende schoorstenen, lozing van sterk vervuild afvalwater op de Dommel en almaar groeiende verkeersstromen lieten hun kwalijke sporen na. De industrie is er alweer een hele poos verdwenen, de Dommel door vele inspanningen weer redelijk schoon. En met maar liefst drie plantsoenen en het nabij gelegen Stadswandelpark is ook het groen weer volop aanwezig langs de oever van de Dommel. Voor echt paradijselijke omstandigheden is het nu nog wachten op dat ene… de lentezon.
_600_258x170.jpg)
