Op fluweel naar Venlo 'het stedje van plezeer'
31 mei 1956: Hedenmorgen zal er een feesttrein rijden tussen Eindhoven en Venlo, de eerste elektrische trein waarmede het geëlektrificeerde baanvak officieel zal worden geopend, kopt de krant 90 jaar na de opening van de spoorlijn.
De kolengestookte trein maakte voorgoed plaats voor een elektrische en het aanzien van het landschap veranderde ingrijpend met de bogen voor de elektrische bovenleidingen.
Deze dag was niet alleen een feestelijke dag voor de hoogwaardigheidsbekleders maar vooral voor de treinreizigers en de aanwonenden van de spoorlijn. Zij zouden namelijk een geheel nieuwe ervaring tegemoet kunnen zien. Het tracé Eindhoven-Venlo was nu het modernste van het land. De trein zou hier voortaan ‘op fluweel’ rijden. De NS ging proeven nemen met het tot grote lengte aaneenlassen van de spoorstaven, waardoor de in het spoor gebruikelijke voegen tussen de rail uiteinden verdwijnen. Die zijn hinderlijk want voelbaar voor de reiziger en hoorbaar voor zij die nabij het spoor wonen. Kedeng kedeng, kedeng kedeng ….
De ruimte tussen de spoorstaven was voordien nodig geweest om de lengteveranderingen als gevolg van temperatuurswisselingen te kunnen opvangen. Met lang-gelaste spoorstaven konden die lengteverschillen niet meer ontstaan. Of de hoogwaardigheidsbekleders waaronder de Eindhovense burgemeester Kolfschoten en wethouders de eerste rit gezeten in een splinternieuw groen treinstel als op fluweel hebben ervaren blijft in nevelen gehuld. In elk geval was het een vrolijke boel, met stops op alle tussengelegen stations die feestelijk werden opgeluisterd door lokale muziekverenigingen, gilden en trotse burgervaders. Eenmaal gearriveerd in het ‘stedje van plezeer’, Venlo, sprak F. den Hollander, president van de NS, de hoop uit dat het nieuwe baanvak zou bijdragen aan een nog grotere groei en bloei van het leven in Brabant en Limburg waarna volgens goed Venloos gebruik enkele glaasjes geestrijk vocht werden genuttigd.
