Ontspanning voor de asfaltjeugd, deel 2
In 1957 presenteerde de Culturele Raad aan Burgemeester en Wethouders een plan met betrekking tot de recreatiemogelijkheden om en nabij de Genneper watermolen.
Daarvoor had de Raad de artistieke hulp ingeroepen van tekenaar Anton Pieck die zich enthousiast verdiepte in de historie en mogelijkheden van het gebied. Hij kwam al snel met een aantal schetsen op de proppen. Een idee was om Museum Kempenland, dat sinds enkele jaren gehuisvest was in het Waaggebouw aan de Paradijslaan, onder te brengen in het te restaureren molenaarshuis naast de molen. Een museum is natuurlijk niet compleet zonder café-restaurant in de buurt. Dat zou in de tuin van Alida Meulenbroeks gestalte moeten gaan krijgen. En dan was er nog het reddingsplan voor ‘de motorisch ongeremde Eindhovense arbeidersjeugd’ die zich volgens onderzoek van het Mgr. Hoogveld-instituut althans ‘na werktijd te buiten ging aan geschreeuw en handtastelijkheden’. De werkende jongeren zouden in hun vrije tijd in het ontmoetingscentrum verdeeld over verschillende paviljoens verantwoord beziggehouden moeten worden, met interessante tentoonstellingen en jazzconcoursen bijvoorbeeld. Ook werd gedacht aan een rolschaatsbaan en aan een grote aantrekkelijke dancing waar de jeugd ‘onder goede leiding kan dansen, en dergelijke’. De plannen zijn nooit uitgevoerd, de schetsen van Anton Pieck in zijn zo kenmerkende nostalgische kerstkaartenstijl liggen ter eeuwige bewaring in de archiefkluis van het RHCe. Wie weet laten toekomstige psychologische inzichten ten aanzien van de losgeslagen jeugd de tekeningen van Pieck alsnog tot leven komen. Want we geloven allemaal graag in sprookjes, toch?
Het Bloemencorso van Valkenswaard.
Valkenswaard – 1966, een praalwagen trekt voorbij tijdens het bloemencorso.
