Terug naar toen – From Russia
‘Eindhoven heeft elektriciteit: de stad krijgt energie uit een energiesysteem van het land door middel van een elektriciteitscentrale. De stad is van gas voorzien: het gas komt via een zijlijn van de hoofdgasleiding, vanuit de vindplaats van het gas, Groningen, dat in het noorden van het land ligt. Er is waterleiding en kanalisatie, stedelijk vervoer gaat met de bus. Ook de fiets is een veelgebruikt vervoermiddel.’
Dit is een fragment uit een beschrijving van Eindhoven anno 1979 behorend bij een Russische stadsplattegrond van Eindhoven, opgesteld door luitenant-kolonel Schjapolawof in opdracht van de Generale Staf van de Sovjet-Unie. Pardon? Jazeker! Het waren de hoogtijdagen van de Koude Oorlog. Het wereldbeeld was redelijk overzichtelijk – althans dat vinden we nu. De wapenwedloop tussen Amerika en De Sovjet-Unie was op z’n hoogtepunt. Leonid Breznjev, Ruslands hoogste baas, wakkerde de onder hoogspanning staande relatie met de VS en NAVO verder aan. Door het Journaal werden bijna dagelijks de raketstanden gemeld terwijl overvliegende gevechtsvliegtuigen het geluid van de televisie overstemden. Met z’n allen waren we bang voor De Bom. Doe Maar wijdde er een liedje aan dat aardig het heersende sentiment verwoordde: We gaan er allemaal aan. Of de Russen daarna werkelijk voet op Nederlandse bodem zouden zetten en hun weg door Eindhoven zouden vinden aan de hand van het werk van Schjapolawof was dan ook niet meer zo relevant. Hijzelf leek er een hard hoofd in te hebben: ‘Eindhoven heeft geen eenvormig systeem van planning. De bebouwing is zeer onsystematisch… de straten zijn krom en smal en er zijn doodlopende straten.’ Buiten het centrum daarentegen, met name ‘benoorden de spoorlijn was het planmatiger en overzichtelijker.’ De relatie met Poetin is inmiddels aardig bekoeld, dus dat wordt oppassen geblazen, vooral boven de spoorlijn!
.jpg)
