1000-1200: heidevelden en zandverstuivingen

In de tiende en elfde eeuw kwamen veel woeste gronden in handen van kloosters. Deze kloosters lieten deze gronden ontginnen, waardoor ze veranderd werden in akkers en weiden, maar waardoor ook het bos verdween. Om deze reden, maar ook omdat het grondwaterpeil in de loop van de tijd ging dalen, trad verdroging op en kwamen er steeds meer heidevelden en zandverstuivingen. Men probeerde die zandverstuivingen wel tegen te gaan door het opnieuw planten van bomen rond de akkers, maar veel hielp dit niet. Zoals bleek in Bakel, waar door de voortdurende zandverstuivingen de kerk tot aan de vensters bedolven werd met zand en men 20.000 karren heeft moeten afvoeren om het allemaal weg te krijgen. Zo veranderde het groene, beboste Brabant in het bruine (heide) en gele (zand) Brabant.

Zandverstuiving in Bakel, de z.g. " Bakelse Bergen " aan het zand.

Bronvermelding: RHCe, THA, objectkenmerk 0119603