Werken versus Bedrijven
‘Damesvoetbal, dat is toch maar een onesthetische vertoning,’ zo durfden enkele mannelijke collega-ambtenaren dat toch wel te stellen.
We schrijven juni 1970 en het personeelsblad van de gemeente Eindhoven, doet verslag van een nieuw fenomeen in de Eindhovense samenleving: het damesvoetbal.
De voetballende ambtenaressen van de gemeente Eindhoven zijn het voorbeeld bij uitstek van de toen veranderende tijdgeest. In januari 1970 hadden de voorvechters van de vrouwenemancipatie, de Dolle Mina’s, voor het eerst echt van zich laten horen door het organiseren van een openbare bh-verbranding in Amsterdam. De rechtsongelijkheid tussen mannen en vrouwen werd zo door de Mina’s op ludieke wijze publiekelijk aan de kaak gesteld.
Terug naar de Eindhovense dames. Hoezo voetbal een echte mannensport? Onesthetisch of onvrouwelijk, de vrouwen van de Diensten Gemeentewerken en Gemeentebedrijven hadden er maling aan en trokken de stoute kicksen aan. Was het immers niet hun eigen werkgever die door middel van de ‘Trim u fit actie’ opgeroepen had tot meer bewegen? In mum van tijd waren er twee dameselftallen samengesteld. In mei van dat jaar troffen zij elkaar op het sportpark aan de Aalsterweg. Volgens de verslaggeefster kon er spoedig na de aftrap een ‘wirwar van gouden benen’ waargenomen worden. De dames van beide teams ‘vochten als leeuwinnen, zoals dat Eindhovense gemeenteambtenaren betaamt, zij het wel met de lieflijkheid die vrouwen eigen is’. Hoe het de voetballende vrouwen daarna op sportief gebied is vergaan, geven de archieven niet prijs. De erkenning en waardering van het damesvoetbal had toen in elk geval nog een lange weg te gaan.