Mooie dagen voor het stille volk van de hei

Eindelijk om kwart over zes komt er een auto aansnorren met daarin bisschop Diepen van ’s-Hertogenbosch. Bij hem in de auto zijn secretaris en de Pater Provinciaal der Priester van het Heilig Hart. Bij het uitstappen kregen allen de bisschoppelijke zegen. Monseigneur Diepen werd namens het kerkbestuur, de onderwijzers en de vrouwenvereniging welkom geheten door de heer van de Mortel, hoofd der school van Brouwhuis. Hij noemde de bisschop een vader aan wie Brouwhuis veel te danken had: de pastoor, de kerk en de school. Om te tocht naar de kerk van Brouwhuis te vervolgen stond een koets met paard klaar; waarschijnlijk de enige manier voor de hoogwaardigheidsbekleder om over de mulle zandweg het dorp te bereiken. De fanfare ging voorop, gevolgd door de standaardrijder van de schut. Na het gilde met zijn bontversierde mutsen kwamen de paarden van de rijvereniging en net voor de koets in het wit geklede bruidjes. Er stonden drie grote erepoorten opgesteld, gemaakt van hei met eenvoudige en hartelijke opschriften. Het gezelschap werd bij de kerk opgewacht en welkom geheten door rector Heuvels, die zei dat de mensen van Brouwhuis reikhalzend naar de komst van de bisschop hadden uitgezien. De bisschop zei dat hij graag naar Brouwhuis was gekomen; hij was ermee vereerd dat hij een vader werd genoemd. Hij vond het een bijzonder genoegen omdat het de eerste kerk in het bisdom was die werd toegewijd aan

Bron: Regionaal Historisch Centrum Eindhoven.