Het St. Josephziekenhuis

In 1915 was men het er al over eens; het Binnenziekenhuis voldeed aan geen enkele norm, het was te klein, te oud en het had te weinig uitbreidingsruimte. Toch moest het bijna 15 jaar duren voordat het fiat gegeven werd voor de bouw van het Sint Josephziekenhuis in Stratum. De eerste steen daartoe werd gelegd op Sint Josephdag, 19 maart 1929. Op 1 juni 1932 werd het katholieke hospitaal plechtig ingezegend door monseigneur Diepen, bisschop van Den Bosch. Acht dagen later werden de eerste patiënten opgenomen en op 11 juni was de feestelijke opening. Deze eer was aan burgemeester Verdijk die daarbij geassisteerd werd door zijn vrouw. Het ziekenhuis had op dat moment een capaciteit van ruim 200 bedden. De medische staf bestond uit drie specialisten: een internist-röntgenoloog, een chirurg-vrouwenarts en een radioloog. Het telde 56 verpleegkundigen. Een bijzondere periode voor het ziekenhuis was de Tweede Wereldoorlog. Tijdens het prille begin daarvan werd het Sint Joseph ziekenhuis door de Duitse Wehrmacht als Feldlazarett gevorderd. Dit betekende dat het ziekenhuis Duitse gewonde militairen moest opvangen en behandelen. Vooral de eerste dagen waren zeer hectisch en verschrikkelijk aldus het dagboek van een verpleegster: ‘De eerste patiënten komen binnen…wat een ellende, patiënten als het ware verbrijzeld door granaatscherven, kaakbeen weggeslagen, ingewanden uit de buik geschoten…. Alles propvol en zeer veel stervenden.’ Gelukkig duurde deze situatie niet lang. Nog in mei verlieten de Duitsers het St. Joseph-Ziekenhuis. Hun Feldlazarett werd overgeplaatst naar Den Bosch. In februari 1944 werd het ziekenhuis opnieuw gevorderd door de Duitsers en in september van dat jaar, na de bevrijding van Eindhoven, door de geallieerden. Pas op 16 mei 1945 kwamen de bedden in het St. Joseph-Ziekenhuis weer vrij en ditmaal voor Eindhovense patiënten.