Terug naar toen: Sint Antonius twee
Twee weken geleden stonden we stil bij de bouw van de Antoniuskerk in het Villapark. In maart 1917 werd de officiële eerste steen gelegd. Drie maanden later volgde eenzelfde ceremonie, deze keer in Strijp waar de bouw van Philipsdorp zorgde voor een snelle bevolkingsaanwas.
Bouwpastoor Pulskens had een duidelijk idee over hoe zijn toekomstige werkplek eruit moest zien. Hadden hij en de Villapark-pastoor van Oerle onder het genot van een glaasje miswijn hierover samen gebrainstormd? Want ook hij wilde geen neogotische kerk waarvan de Catharinakerk een exempel is, maar een zoals deze werden gebouwd in de eerste eeuwen nadat het Christendom in Italië als staatsgodsdienst was erkend. Ook eentje met kleine ramen opdat de invloeden van buiten zich niet te veel kunnen opdringen. Veel kerken zijn ’s zomers veel te warm en in de winter daarentegen weer veel te koud. Een ander verschil is de afwerking aan de binnenzijde. Geen bepleisterde en beschilderde muren maar het bouwmateriaal, natuursteen, vol in het zicht en voorzien van profileringen. Ook de buitenzijde was ongewoon. Geen gebakken baksteen uit het land van Maas en Waal maar harde brokken natuursteen uit België. De Eerste Wereldoorlog speelde de bouw danig parten. De levering van het bouwmateriaal liet nogal eens op zich wachten.
En tegenwoordig? Aanbidding van het Lam Gods en Onze Lieve Heer is al sinds 1971 niet meer aan de orde in het kerkgebouw naast het PSV-stadion. Niet het hiernamaals maar het maar het hier en nu wordt er gevierd sinds het gebouw wordt verhuurd voor feesten en evenementen. Later dit jaar kun je er terecht voor een kekke tattoo. Zit de kerk weer vol zoals vanouds.
.400_223x223.jpg)
