Motel met appelmoes en kers
Op maandag 17 juni 1974 bericht de lokale krant dat het grootste motel van Nederland zijn voltooiing nadert. Het bouwwerk dat ruim tien miljoen gulden had gekost, zou gaan bestaan uit een logeergedeelte met voorlopig honderd kamers.
Op een later moment zouden kamers worden bijgebouwd. Met het ontwerpen en inrichten van de kamers ging het Van der Valkconcern - want daar hebben we het hier over – uit van de hoeksteen van de samenleving en die bestond toen nog uit een gezin van vier personen namelijk vader, moeder en twee kinderen. Tegenwoordig kent de hoeksteen meer varianten overigens.
Een motel is geen motel als het niet aan een grote weg ligt, in dit geval is dat de E3, ofwel de ‘route du soleil’. Daarnaast mogen ook de parkeerplaatsen niet ontbreken. Anders dan bij een hotel zijn de kamers van een motel vanaf buiten te betreden. De gang langs de receptiebalie wordt je bespaard totdat de sleutels ingeleverd en de rekening betaald moet worden.
Echter, heel veel gasten van het Van der Valkmotel betreden de kamer die toegesneden is op het jaren zeventig modelgezin niet. Zij draaien na een dagje uit, een lange autorit of een feestelijke aangelegenheid de parkeerplaats op om een knorrende maag tot bedaren te brengen in het restaurant. En ja, tot voor kort was het schaaltje appelmoes met kers vast onderdeel van het dagelijks menu. Tegenwoordig schijnt het niet meer standaard uitgeserveerd te worden, moet je er zelf om vragen. De tijden veranderen, zelfs bij Van der Valk …..
