Naam Oirschot

Verklaring
landstuk aan een rand of punt. De Bont ziet het schot als ‘skauta’, d.i. beboste zandrug. Wikipedia veronderstelt dat de naam afkomstig is van ‘schoot’, wat hoger gelegen land in moerassig gebied betekent, en ‘oir’, wat mogelijk op ‘oeros’ of ‘grindhoudend zand’ terug is te voeren.

Oudste vermelding
9de eeuw.

Bronnen
M.P. van Buijtenen, Langs de heiligenweg (Amsterdam, 1977), 30;

Chr. de Bont, Het cultuurhistorisch landschapsonderzoek van het streekplangebied “Midden- en Oost-Brabant” (Staring-centrum, Instituut voor onderzoek van het Landelijk Gebied, Rapport 17, aflevering 1, Wageningen, 1989), 269 (Oroscoth, 11de eeuw);

H.P.H. Camps, Oorkondenboek van Noord-Brabant tot 1312. Deel I. De Meierij van ’s-Hertogenbosch (met de heerlijkheid Gemert) (’s-Gravenhage, 1979), nr. 85 (Orscot, 1195);

Gerald van Berkel & Kees Samplonius, Het plaatsnamenboek. De herkomst en betekenis van Nederlandse plaatsnamen (Houten, 1989), 134;

Henk Beijers & Geert-Jan van Bussel, ‘Van d’n Aabeemd tot de Zwijnsput’. Toponiemen in de cijnskring Helmond vóór 1500 in naamkundig en nederzettingshistorisch perspectief (Helmond, 1996), 245 (schoot).